Sahura kadar oturmaya alıştık, şimdi uyku düzenini nasıl düzene sokucaz, biraz da bunu konuşalım.
Sanırım sahura kadar uyumamak alışkanlık olmuş. Zaten ben çağa da ayak uyduramıyorum.
İftara kadar uyusun admin, sonra sahura çağırır gibi başında davul çalalım; zaman algısını yerle bir edelim... 😆😆
Günaydın bugün yirmi yedinci sahura kalktık. Hepimiz ailemizden gördüğümüz merhamet, sevgi, edep yada kötü bir anın izini taşıyoruz. Yada bu doğduktan yetişkinliğe kadar ailemizde gördüğümüz her şeyden sıyrıldığımız da kendi hayatımızı elde edeceğiz diye hepten gerçeklikten kopuyoruz. Buda bizi hem kendi kurgularımızla hemde günlük yaşantı da birbirimize sergilediğimiz tavırlarla kısır döngüye sürüklüyor. Kusura bakmayın yazıp biraz psikolog özentisi gibi oldu ama benim gibilere ne diyorlar bilmem ama elimde olmadan belki de annemden genetik geçti olaylara ince ayrıntısına kadar bakıyorum. Misal 15 dakikalık bir şey olsun ben kendimi tutmasam sanki bir günde olmuş gibi anlatırım. Anladım hepimiz bir yolda yol arıyoruz ama çoğumuz ne aradığımızı unutmuş artık Hak ne getire hesabı emaneten arıyoruz İstanbul gibi büyük şehirde. Allah bu Ramazan'da ve sonrasında ne olduğumuzu, ne aradığımızı, neden yaşadığımızı, ne olacağımızı kavramayı ve Hak yolu, hak olan şeyi bulmayı yaşamayı nasip etsin inşallah. Âmin
Fark ettinizmi eskiden sahura kadar sevdiğimiz kişiyle konuşurduk.
Bu sene hiç öyle bir hava yok sanki.
Sahura kadar bekleyip evdekilere gereksiz espriler yapmak için enerji toplayan o kişi
