Cahit Zarifoğlu'nun eşi anlatıyor: "Bir gün ona dedim ki, "Bir sürü şiir yazıyorsun, herkese şiir yazdın, bir bana yazmadın. Biraz durdu, "Kağıt kalem getir bana hemen" dedi. "Yok" dedim "İlham geldiğinde yaz, öyle istemem." "Yok" dedi "Ben şair adamım, yazarım, getir sen." Oturdu çalıştı. "Berat'e" diye bir şiir yazdı.
Aldım okudum "Baştan savdın beni efendiciğim" dedim. "Yok, çok güzel şiir oldu" dedi. Sonra bunu Rasim Özdenören efendiye gösterdim. "Cahit Bey bana şiir yazmış, bir bakar mısın abi şiir mi?" Okudu Rasim abi, "Bal gibi de şiir" dedi.