"Ben savaşın yarattığı tahribatı, ölümleri ve bütün o dehşeti gayet rahat karşıladım.
Dünya parcalanabilirdi, umurumda da değildi
Zihnimin içinde anarşi vardı; dünya genelinde de anarşi vardı ve iki durum birbirine o kadar benziyordu ki birisi diğerinden doğmuş olabilirdi...
Yıkık evler ,mülteciler, ölümler ve işkenceler -tüm bunların dünyanın her zamanki gidishati olduğunu kabul edersek -bireysel davranislardaki kötülüklerin esamesi okunmaz .İnsanlara alenen ates edebileceksen ve halk seni bunun icin tebrik edecekse ,neden kendi adına cinayet işleyesin ki ?
Binlerce genç kız parcalanıyorken, neden tek bir kızın saldırıya uğramasından etkilenilsin ki ?
Kötülük peşinde olanlar ,savaş ve savaşın kırıp döktüklerinden baska hicbir yerde huzur bulamazlar "