Öykünün tarifi;
Bir tutam hissiz Belacqua,
Bir tutam gotik hava ( gotik varsa severiz!)
Bir tutam masalsı söylem,
Bir mezar,
Ne yazsam da acaba reddedilsem diyen Beckett dili ile harmanlıyoruz. Ortaya " okuyamayacak ama okumaya devam edilecek" bir öykü çıkıyor :)
Echo'nun Kemikleri, yok olamayan kemiklerin öyküsü. Düş'ün ve Aşksız
Absurd tiyatronun en iyi örneklerinden biridir.İki ana karakterin sebepsizce Godot' u beklediklerini ele alır. Bu esnada aralarında geçen kısa konuşmalar aslında çok gereksiz ve önemsiz görünse de varoluşlarını sorgular niteliktedir.Kimilerine göre Godot bir tanrı kimilerine göre ise umut fakat hala onun kim ve ne olduğuna dair bilgi yok.Amaçsızca belirsiz bir yerde onu beklemekteler.Birbirlerinden ayrılmak isterler fakat bunu başaramazlar. Onları bir arada tutan bir bağ vardır hatta bazı sahnelerde birbirlerine sarılılar bazı sahnelerinde ise intiharı düşünürler. Monoton ve sürekli tekrar eden olaylar eşliğinde oyun ilerler.