Sevgili çocuğum,
Sana yalan söylemeyeceğim; sana hamileyken midem bulanıyor ve bu berbat bir his. Böyle bir durumda insanın ilk tepkisi, içten içe karnındaki çocuğu suçlamak oluyor. Kadınlar bu durumda "Ah, annemi şimdi anladım!", "Annelik!", "Anne olmak ne zormuş! Artık annemin gözümdeki değeri arttı." gibi sözlerle, annelerini ve anneliği kutsallaştırıyor, bunun aslında, çocuğu örtük biçimde suçlamak olduğunu fark edemiyorlar.
8 Mart 1857 yılında Amerika'nın New York kentinde tekstil sektöründe çalışan yüzlerce kadının düşük ücretlerini, uzun çalışma saatlerini ve insanlık dışı çalışma koşullarını protesto etmek için grevler yapması olarak kabul edilmektedir. Bu grevler sırasında çıkan yangında işçilerin fabrika önünde kurulan barikatlardan kaçamaması sonucunda
Çocuğum sana yalvarıyorum
Ellerin çirkinleşmeden dua et.
(Çocuk ve Allah, "Yarı Aydınlılar ki Sahipsiz", Fazıl Hüsnü Dağlarca)
Sayfa 83Kitabı okudu
TÜM ÇOCUKLAR GÜZELDİR
Ellerim küçük, sütü kasten dökmüyorum. Bacaklarım kısa, lütfen yavaş yürü ki sana yetişebileyim. Parlak ve güzel bir şeye dokunduğumda ellerime vurma, neden vurduğunu anlamıyorum. Lütfen seninle konuştuğumda bana bak, o zaman gerçekten dinlediğini anlıyorum. Duygularım hassas, beni bütün gün azarlama, kendimi aptal hissetmeden hata yapmama izin ver. Yaptığım yatağın ya da çizdiğim resmin mükemmel olmasını bekleme, yapmayı denediğim için beni sev. Unutma, ben çocuğum; küçük bir yetişkin değilim. Bazen ne dediğini anlamıyorum. Seni çok seviyorum, lütfen beni ben olduğum için sev; yapabildiğim şeyler için değil”
Gece Nöbeti
Her zaman çok iyi arkadaş olmuşlardı, birbirilerini çok sevmişlerdi ayrılmaları mümkün değildi.
(Baba)Douglas Starr: Winkums uyuyor musun?
Emily: Hayır.
Douglas Starr: Uykulu musun küçüğüm?
Emily: Hayır, hayır uykulu değilim.
Douglas Starr: O zaman konuşmalıyız tatlım. Ben de uyuyamıyorum. Sana bir şey söylemek istiyorum.
Emily: Oh! Biliyorum, biliyorum! Oh! Baba biliyorum! Ellen söyledi.
Douglas Starr: Yaşlı ap*al
Emily: Bu, bu doğru değil, değil mi baba?
Douglas Starr: Emily, çocuğum... Seni kaldıramam, buna gücüm yok ama yukarı çık ve dizime otur eskisi gibi. Sevgili küçük çocuğum, küçük sevgili Emily, bu doğru. Bunu sana bu gece kendim söylemek isterdim.
Sayfa 17 - Gönül Yayıncılık
annelerin genç kaldığı yerler
Bütün ağlamaların dinmesi gerek bir şiiri yazmak için
Çünkü duyguların dinlendiği yerde başlar şiir
Sevginin üşüdüğü yerde yazı, çocukluğun bittiği
Ve hep genç kaldığı yerde annelerin.
Soluk pencereleriyle o eski evimizin
Şimdi asırlar öncesinden hiç dinmeyen Aralık kalmış kapısında, biriken karların Donmuş sıcaklığı, bu yürüyen usulca yüreğime.
Anne işte ben o çocuğum, yüreklerin tepesinden
Senin şarkmda ürperen o ince bedenim Dışarda karların büyük heykellerle dövüştüğü
Billur penceresinde çizilen, silik düşüncelerin.
Sana bakardım odanın hangi köşesinden Bir resim takılmış gözlerime, belki gerçek Sen en mutlu anların resmini çizerdin Dudaklarında ürperen sessizliği o eski çinilerin.
Şimdi görünmez pencerelerini ovuyorum tozlu anılarımın
Dışardanım, kar yağıyor, anne üşüyorum İçeri al beni, kollarınla sar, ısıt bedenimi
O eski odada, yüklerin tepesinden düşüyor düşüyorum.
Bütün ağlamaların dinmesi gerek bir şiir yazmak için
Çünkü duyguların dinlendiği yerde başlar şiir
Sevginin üşüdüğü yerde yazı, çocukluğun bittiği
Ve hep genç kaldığı yerde annelerin.
-Tuğrul Tanyol Ağustos Dehlizleri'nden
