Ahh edgar ahhh sana ne diyim ki
Edgar Allan Poe
Edgar Allan Poe ahh edgar ahh sen neler çektin be çocuğum karın mi veremden ölmedi 2 dolarlık kiranı bile ödeyemedin sokaklar da aç uyuyup aç gezmedin mi oysa sana kaç kere dedim edebiyat karın doyurmaz anca çay içirir yok ama sen dinlemedin ben illa edebiyat yapacam ve bir gün herkes beni tanıyacak evet bu yüzyılda seni herkes tanıyor ama sen öldükten sonra kıymetlin bilindi ahh be edgar gardaşım
Sana çok acıyorum biliyor musun çocuğum hala sevildiğini sanıyorsun kaldır o gözündeki perdeyi sen sevilmek ne bilmiyorsun
Eskiler
Çocuğum, cahilim ve fakir. Ne farkeder..
Pabucum delik, çorabım ıslak, biraz da
üşüdüm. Saatlerce yürüdüm, ara sıra koştum,biraz geç kaldım. Her şeye rağmen yüzümde gülücük, önümde hayaller, buruşuk defterin kırışık kağıtlarına sığacak kadar. O da yeter.
Sobanın yanında bir yanım buz bir yanım ateş..
Bir gülücük ve bir kaç saniye bana bunları
anlattı. Ve bunların tamamını hissetmiş,
yaşamış, kırılmış, yıpranmış, vazgeçmiş
bir adam. Bu çocuğun tam karşısında. Biri
ötekinin geçmişi, öteki birinin geleceği. Farklı
tabaklarda, farklı kaşıklarla aynı çorbayı
içiyoruz. Bana göre acısı fazla, sana göre tuzu.
Kimisi dibini sıyırıyor, kimisi doyup kalkıyor
masadan...
AŞK VİSKİSİ ÖTESİNDEN
Gönlüm patlıyor,
Sen ona bakma.
Şifasını, duasını Allah'tan edecek,
Bakma çıldırmışlığına.
Öyle şımarıyor,
Sanki benim çocuğum.
Durduğum yerde biraz güvercin geçse başım üsünden,
Çocuğum belki - Emre Aydın
"ve kırgınım sana ben, haberin de olmayacak..
bana beni geri ver yeter, diye uyandım bu sabah.."
Emre Aydın - Çocuğum belki
Ceylân-ı Bahri
Neremden geliyor bu sevinç?
Sana baktıkça çocuğum
Maviliklerin, badem ağaçlarının, metrük havuzların kurbağa seslerinin
Güzelliğinim
İskele çımacısının altın yüreğini
Gelecek bir sabah vaktı, güneşten
-Derin elemlere ruzgar-
Bastonunda kış armutları asılı
Küpeştesinde ekmek ayvaları
Kirli yelkenine fırtınalar sarılı
Kavunlarında sulh ve sükun
Halatlarında mesut sahillerle
Bir ceylan-i bahri
Sait Faik Abasiyanık
Sait Faik Abasıyanık
Seni Sevmek
seni sevmek…
evet haklısın, kötü kızım.
suçluyum seni sevdiğim için.
gece gündüz, benim olman için ettiğim dualar…
bir gecede olsa, rüyama girmen için,
dilek ağacına bağladığım umutlar,
döktüğüm gözyaşları sana olduğu için suçluyum ben…
hep terkedildiğim için,
istenmesemde senden kopamadığım,
her türlü sözlere maruz kaldığım
ve sana güvendiğim için suçluyum ben…
doğru… zaten sen hep doğruyu söylersin.
bir çocuk ne anlar sevmekten?
ne anlar ki sevgi uğruna ölmekten?
ne anlar, yaşam nedir, dünya ne?
her şey tozpembedir onun gözünde,
hep umut vardır o küçük yüreğinde…
karanlıkta aydınlık hisseder,
olmayacak sevdaya olur der…
ben de çocuğum ve cezalıyım…
cezam; sevilmemek…
tek suçum ise;
seni be canım, seni sevmek…
Orhan Veli Kanık