Ne işin var senin benim kalbimde¿
Gözlerime perde diye, nasıl sen çekilirsin¿
Rüzgarla nasıl anlaştın¿ Kokun her esen yelde..
Almıyor aklım hiçbir şeyi, o kadar sen dolmuş ki..
Yollar, hep sana çıkıyor olamaz dimi¿
Dur dur, dur bi geç karşıma konuşalım,
Dinle söyleyeceklerim var..
Vardı yani; nerde, nereye gitti bunca kelime?
Ben kalmadım mı ben de; iyide sen, sen vardın hani¿
Nerdesin..
Çay’candır ☆
![[Fatih]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F518179_4db70_1613654545.jpg){kind=small}
"Sana çok söyleyeceklerim var, yüreğim söylüyor ama dilim beceremiyor."
Azıcık spoiler var
Artık pes ediyorum. Ne tepki vereceğimi de şaşırdım artık cidden. 😢
Bi kere bazı şeylerin adı çıkmaya görsün. Aşk-ı Memnu gibi bir döngüye saplanacak artık. Nataşa sadakatle sevdiği adamı bekleyen neredeyse tek karakter diyordum. Hatta bir dünya not aldım.
“Helal kızım sana. Sen teksin bu kitapta.”
“Ah sen resmen bensin. Sonya gibisin aslında ama sen daha çok iyisin.”
“Ah Nataşa beklemekten ne anlar bu insanlar, sen üzülme ben seni anlıyorum…”
Nataşa da elimde patladı. 😂 Nataşa’ya tek hayret eden de ben değildim. En azından buna sevindim.
Sonya: “Hayır buna inanamıyorum. Anlamıyorum. Bütün yıl boyunca bir adamı sev sonra aniden… Onu sadece üç kere gördün. Sana inanamıyorum. Şaka yapıyorsun. Her şeyi üç günde unutmak…” dedi ve Sonya’yı bağrıma basasım geldi.
Söyleyeceklerim bu kadar ya bu kadar, bu kadar! 😅
Savaş ve Barış (2 Cilt Takım) (S.853)
Öhöm öhöm... (hep bir topluluğa konuşma yapmak ve bu şekilde başlamak istemişimdir.) Biraz erken bir konuşma yapacağım çünküüü şu an aklıma geldi ve daha fazla düşünürsem korkup yazamayacağıma eminim. Ben Ebrar Bektaş, takipçilerimin çoğu biliyodur zafen. Günlerden 25 Ocak Perşembe 2024, saat 21 sularında bu konuşmayı sizlere yapsamda
“Filistinlilere Acımıyorum.”
“Hocam, Filistin’de yaşananlara çok üzülüyorum. Gördüklerim, duyduklarım karşısında kanım donuyor, canım yanıyor. Siz üzülmüyor musunuz? Yaşananlar sizi ağlatmıyor mu? Neden Filistin’de yaşananlara dair hiçbir şey yazmıyorsunuz?” mesajıyla serzenişte bulunmuş biri.
Ah be güzel kardeşim, ne diyeyim şimdi ben
KİME, NEYE, NİYE ÜZÜLMELİYİZ.!?
. . .
“Hocam, Filistin’de yaşananlara çok üzülüyorum. Gördüklerim, duyduklarım karşısında kanım donuyor, canım yanıyor. Siz üzülmüyor musunuz? Yaşananlar sizi ağlatmıyor mu?
Neden Filistin’de yaşananlara dair hiçbir şey yazmıyorsunuz?”
mesajıyla serzenişte bulunmuş biri.
Ah be güzel kardeşim, ne diyeyim şimdi ben sana?
Üzülüyorum elbet. Hem
“Filistinlilere Acımıyorum.”
“Hocam, Filistin’de yaşananlara çok üzülüyorum. Gördüklerim, duyduklarım karşısında kanım donuyor, canım yanıyor. Siz üzülmüyor musunuz? Yaşananlar sizi ağlatmıyor mu? Neden Filistin’de yaşananlara dair hiçbir şey yazmıyorsunuz?” mesajıyla serzenişte bulunmuş biri.
Ah be güzel kardeşim, ne diyeyim şimdi ben
