Onlarca kitap okudum , bir paragrafta takılı kaldım.
Diyordu ki ;
" Ben seni kendim gibi sandım.."
"Sandım ki kalbim yerinden çıkacak bu dünya hengamesinde!
Ben Yunus değilim, bu tufan beni yutar.
Ben İbrahim değilim, bu ateş beni yakar."
Birilerini mutlu etmek yahut onları üzmemek için geçirdiğimiz günler olmuştur. Kimilerinin ömrü böyle geçmiştir. Ne üzücü. 
İlber Ortaylı : "Ne yaşadıysanız yüzünüze yansır. İnsanın yüzü bir kitap gibi okunabilir. İfadeniz bomboşsa da hiçbir şey yaşamadığınız fark edilir. Bundan kurtulmak mümkündür; yaşayın, monotonluktan uzaklaşın, gezin, görün,
"Onlarca kitap okudum, tek bir paragrafta takıldım.
Diyordu ki;
Ben sizi kendim gibi sandım.
İşte tam da orada yanıldım...."
Sonun Başlangıcı
Hayatı orda buldum. İlkbaharım geldi sandım tüm çiçeklerimi açtım. Sonra yeniden soldum önce anlam veremedim.Hatayı hep kendimde buldum. Çok geç anladım ki bana uğrayan yalancı bir güneşmiş. Ben yanlış mevsim uğruna yazık etmişim rengârenk çiçeklerimi. Çiçeklerim güzel olmadığı için ya da güçsüz olduğu için değil ,yanlış mevsime kandığım için yitirdim onları. Kışta ilkbahar aranmaz ki ! Lakin tekrar güneş doğacak, gerçek ilkbaharlar gelecek, çiçekler açacak. Daha güçlü daha güzel çiçeklerim doğacak. O zamana kadar da belki bir sincap kışını saklayacak toprağıma .Belki de bir kuş yavruları için beni seçecek. Yalnız olmayacağım hiç. Tekrar hayat bulacağım ve bulduracağım.Bu bir başlangıcın hikayesi...
Keman
KEMAN
Derin bir uykudan uyanır gibiydim. Gözlerimi açmadan evvel iyice kendime gelmeyi bekledim. Etrafa bakındım. Bulunduğum yer tanıdık değildi. Neredeydim? Ne olmuştu bana? Bir türlü çözemiyordum. Yattığım yatağın hemen yanı başında bulunan pencere bir koruluğa bakıyordu. Ama ne ev ne de bu koruluk bana aşinaydı. Karnıma bir sancı girince
"Sevmek miydi bu?"
Sevmek , anlamı neydi sevmenin?
Ben sandım ki sevgi sensin
Her kalbimin atışında, her gözümün doluşunda
Her güneşin doğuşunda, batışında
Sen geçiyordun kalbimden
Sevinç kopuyordu gözlerimden
Söyle her şey oyun muydu?
Sevmek demek sence bu muydu?
Peki bize saygın yokken
Biz değilen bir şey yokken
Nasıl siyah leke sürdün sevgi gibi yüce bir