O niye öldü bilmiyorum. Ölmesi gereken o kadar çok insan varken, Soner niye öldü hiç anlamayacağım. Zaten hep böyle olmuyor mu? O insanın ölebileceğini hiç aklımıza getirmemişizdir,öyle afallarız,öyle ihtiyaç duyarız,öyle özleriz ki niye diye bas bas bağırırız,sanki her şeyin bir niyesi varmış gibi ! Bu tür abukluklarımıza "şartlandırılmış melankoli" diyebiliriz. Ama adını ne koyarsak koyalım,bir yerlerimizi acıtmasına da engel olamayız.