Öndeyiş - Ejderdağı
Yalnızdı, halâ hayatta olan bir adam ne kadar yalnız olabilirse o kadar yalnız, ama yine de anılarından kaçamadı. Gözleri zihninin sonsuz mağaralarında onu takip ediyordu.
Sayfa 12
Okur Takip Önerileri
"İstediğimiz kadar sandalyemizi kumsala koyup, yaklaşmakta olan dalgalara bağıralım, ne gel git dinleyecek ne de deniz geri çekilecektir."
Sayfa 12
"Sana ne kadar verirsem, o kadar çoğalıyor bende kalan..." (Juliet)
Sayfa 43 - II. Perde 2. Sahne
