BU KİTAP BENİ O KADAR DELİ ETTİ Kİ MANAS DESTANI GİBİ İÇ DÖKECEĞİM BURAYA ŞİMDİ. BOL SPOİLER OLACAK ONA GÖRE OKUYUN. ASLINDA BENCE SPOİLER İSTEMESENİZ DE OKUYUN, BELKİ KİTABI ALMAKTAN VAZGEÇER PARANIZI FALAN KURTARIRSINIZ.
Uzun zamandır beni sinirden çıldırtan bu kadar karakterin bir arada olduğu bir kitap okumamıştım. Kitap kitap değil, sinir
Heybende oyun getir
O mavi çocuklara
Biraz da gülüş olsun ne olur?
Bahara, kadınlara
Sonra ekmek olalım olur mu?
Acısı acıkana
Ama unutma beni
Sarılalım arada
Bakması ne zormuş ah o güzel yüzüne
Toplamış yine bütün güneşi üstüne
Kamaşıyor gözlerim, bebeğim
Öyle gülmek olur mu gözünü seveyim
Cennet dudaklarınmış, öp de öleyim ...
Güzel günler bizi bekler
Eyvallah dersin olur biter
Boyun büküp önünde ağlasam sessizce
Şu garip gönlüm affolur mu
Bu fırtına durulur mu, benden adam olur mu?
Korkarım aşka zararım dokunur mu?
Benim hala umudum var...
Aşk;
Öyle bir his ki anlatılmıyor
Öyle bir duygu ki dinlemiyor
Öyle bir anlam ki çözümü bulunmuyor
Bir bakışla başlıyor
Bir kıvılcımla ateşleniyor
Kalbin hızlı hızlı atmaya başlıyor
Sanki yerinden çıkacakmış gibi oluyor
Nefesin öylece daralıyor
Ayakların yerden kesiliyor
Kelimeler toparlanmıyor
Saçmalamalar bir biri ardını sürüklüyor