Onu sevmediğim, ondan korktuğum, ondan süratle uzaklaşıp kurtulmak için can attığım hâlde onu gene de sırtımı dayadığım bir ağaç, yahut uçurumun kenarında sıkı sıkıya tutunduğum sağlam bir meşe dalı kadar kuvvetli buluyordum.
Denizin yüzüne doğru yaklaştıkça geride kalan basamaklar birer birer yok oluyordu. Her bir basamak çıktığımda denize vuran ışığın aydınlattığı alan genişliyordu. Her attığım adımda oraya bir basamak daha yaklaşmak ve artık aydınlığa erişmek istiyordum. Yine bir basamak çıktım.
Ardından bir basamak daha…
Arkasından bir basamak daha...
Ve son bir basamak daha…
- A'≈
‘’Kitabımız Muhsine Hanım'ın yazarımız Hüseyin Rahmi Gürpinar'a eski zamanlarda yaşamış olduğu travmatik olayı anlatmasıyla başlıyor.
Muhsine Hanım, zamanında anne ve babasını kaybetmiş ve tanıdıkları tarafından tanımadığı bir adamla evlendirilmiştir. Evlendirildiği sıra sürekli şiddet görmüştür. Uzun süreler şiddete mazur kaldığı