Cehennemin kapısı açıldı sanki bağrıma, bu nasıl yangın? Soluduğum hava alevlerin harı gibi ciğerlerimde, aldığım her nefes ızdırabını arttırıyor ruhumun. Gündüz yüzüm gülerken ne oluyorda geceleri ayrılıyor etim kemiğimden ? Nedir bu damarlarımı çatlatırcasına iliklerime kadar hissettiğim sancı ? Nasıl bir buhran, buram buram yüreğimi darlayan ? Ben bana asi, ben bana hakim. Birden bire oluyor her şey, birden bire. Bir dem hali bu karanlık içimde. Birden düşüyor gam gönlüme, gülen yüzüme giyotin gibi çöküyor bir anda hüznün keskinliği.. Göğsümü açıp genişlet Ya Rabbel Âlemin. Acizim, muhtacım.. İhtiyacım; inşirah serinliği..
✍️ Murat Çağlar