''Ah benim delirmeye beş kala kalbim, her gül dalında güzel değildir.
Sende rüzgarın avucunda savrulmaya mahkumsun!''
Bir gamlı hazânın seherinde,
ısrâra ne hâcet yine bülbül?
bil, kalbimizin bahçelerinde,
cân verdi senin söylediğin gül.
savrulmada gül şimdi havada,
gün doğmada bir başka ziyâda.
Ahmet Haşim
Sabret..
Sabret ki herşey hissettiğin kadar derin ve sonsuz olsun..
Sabret ki herşey gönlünce olsun..
Dertten kavrulsada ciğerin, kurumuş bir dala dönsende sabret!..
sabret ki kimbilir belkide huzurda yeşereceksin..
Sabret ki o zor günde meleklerin dualarına dahil edilesin..
Sabret ki Hakkın Rahmetine kavuşacağın an, sevgi seliyle, Yarin nazarıyla, Rasulün şefaatiyle karşılanasın..
Bu yalan dünyanın dikenleri batsada canına aldırma sabret, katlan ki ebedii mekanın gül bahçeleriyle dolsun..
hangi dertten yakınıyorsan yine de sabret, sabretki O En büyük Merhamet sahibi ellerinden tutsun..
Hz. Mevlâna
Rahmetle Anıyorum.
Bugün Ahmet Haşim'in ölüm yıl dönümüymüş.
En sevdiğim şairlerden.
Düşünüyorum da:
Yararlı işler yapanların amel defterleri kapanmıyor ya (Arkasından dua eden bir evlat, sadaka-i cariye falan)
Okul, cami yaptıranlar olur hem adım yaşasın hem amel defterim açık kalsın diye:
Sanat (daha da özele indirgersek güzel şiirler) da buna dahil midir acaba?
Amel defterini bilemem artık ama adını yaşattığına eminim.
BÜLBÜL
Bir gamlı hazânın seherinde
Isrâra ne hâcet yine bülbül?
Bil, kalbimizin bahçelerinde
Cân verdi senin söylediğin gül!
Savrulmada gül şimdi havâda,
Gün doğmada bir başka ziyâda...
Ahmet Haşim
Gün bitti ve karanlık
Gecenin kanatlarından düşer,
Bir tüyün aşağıya doğru savrulması gibi
Uçan bir kartaldan.
Köyün ışıklarını görüyorum
Yağmurun ve sisin içinden parıldıyor,
Ve içimi bir hüzün kaplıyor
Ruhumun karşı koyamadığı:
Bülbül
Bir gamlı hazânın seherinde
Isrâra ne hâcet yine bülbül?
Bil, kalbimizin bahçelerinde
Cân verdi senin söylediğin gül!
Savrulmada gül şimdi havâda,
Gün doğmada bir başka ziyâda
Ahmet Haşim