Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Betül
Betül
@seasparklex
kitty language and literature
Üniversite
Ankara
497 okur puanı
Mart 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Beğenmedim, aslında akıcı sayılırdı. Sonunda ne olacağını merak ederek okudum. İstediğim gibi çıkmadı. Budist felsefe üzerine yazılmış bir kitap, düşüncelerde kendimi birleştiremediğimden hoşlanmadım. Hayata karşı tuhaf bir bakış açıları var. Realiteden çok uzakta yaşadıklarını düşündüğüm için sarmadı. Aslında ilk okumaya karar verdiğimde de önyargıyla yaklaşmıştım, sonradan bir deneyip öyle hoşlanıp hoşlanmadığınız karar veririm dedim. Sevemedim.
Kadınları 2. sınıf gören, mutsuz evli bir adamın evli bir kadınla eşlerini aldatma konulu öykü. İkisinin de ortak noktası eşlerini sevmemesi ve erken yaşta evlenmiş olmaları. Aldatmanın mazereti yoktur, alçak bir durumdur. Kitap boyu tempo düşmedi zaten kısaydı. Merak etmiştim, sonunun belirsiz bitmesini istemezdim. Başlarına bir bela gelir de içime su serpilir diye düşünüyordum, üzdü.
İsmiyle alâkası olmayan bir kitap.
Kişisel gelişim kitabı beklentisiyle okumayın, her telden konudaki fikirlerini toparlayıp kitap olarak sunmuş. Bir konu bütünlüğü yok, oradan oraya atlıyorsunuz. Başlarda keyif alsam da sonradan çok sıkıldım ve fikirlerinden bazılarını beğenmedim. Güzel şeyler öğrendim yararsız değil ancak çokta ihtiyaç olduğunu düşünmüyorum.
Okur Takip Önerileri
Okuması müthiş keyifli bir kitaptı. Hep insanların burçları üzerine konuşuyoruz ancak tarihsel olarak baktığımızda kedilerin de burcunun olabileceği açıklanmış. Şöyle bir düşününce cidden kediler de insanlar gibi huy bakımından çeşit çeşit. Kendi kedim Hürrem'in tavırlarını da kitapta geçen ikizler burcu kedisiyle uyumlu görmemle kitaba ciddi anlamda hak verdim.
Kitaba ara ara ekledikleri illüstrasyonlar müthiş sevimliydi, bol bol kedi çizimlerini görmek güzel hissettiriyor insana. Kedi sahibi olan veya olmak isteyen herkesin bu kitabı okumasını tavsiye ederim. Merak ettikçe yeniden bakacağım bir kitap oldu.
-Spoiler İçerir-
Şu ana kadar çok güzel gidiyor. Karakterlerin kendine özgü duruşladını ciddi anlamda sevdim. Avcı savaşlarının daha uzun olmasını beklerdim. Kısa sürdüğünü düşünüyorum. Tabii gelecek bölümlerde neler bekliyor onu bilmiyoruz.
Killua'nın babasına bayıldım çok güzel çizmişler ya. Cidden heybetli ve korkulur yanını çizimle göstermeyi başarmışlar, bir o kadar da karizmatik karakter olmuş. Onu daha fazla tanıma fırsatını buluruz umarım.
Siyahi bekçi kızın çizimi çok güzeldi. Burnu, gözlerinin rengi ve kıyafetleri her şeyini sevdim. Elindeki sarı tokmakta çok güçlü özelliklere sahipti. Eline yakışır durumdaydı.
Killua'yı özel yapan sebepleri ileri bölümlerde daha iyi anlayacağımızı düşünüyorum.
Yine çok övülen bana göre fos çıkan kitaplardan birisi. Mitoloji zaten sevdiğim yahut ilgi duyduğum bir alan değil. O kadar saçma ki aklı mantığı yerinde olan birisi nasıl sevebilir ve heyecanla devamını bekleyebilir gerçekten anlam veremedim.
Biraz spoiler olabilir kitabın içeriğinden bahsedeceğim. Kitabın dili zaten çok basit hiçbir değeri yok bu konuda, konuya gelirsekte kitap boyu neredeyse cadımız Loki'yle çocuk yapıyor. İlk 200 sayfa bu yani. Bomboş. Doğan çocuklar sırasıyla yarı ölü bir kız çocuğu (ama yaşıyor? Yarı ölü tam ölmemiş.) ,kurt ve yılan. Her çocuk yaptıklarında "Bu sefer ne çıkacak acaba ya?" modunda karakterler. Cidden okurken kitap boyu kendime hakaret ediyormuş gibi hissettim. Bir karakter daha var o da cadımıza sarmış durumda. Daha fazla spoi vermemek adına burada bırakıyorum.
Vaktinizi harcadığınıza değmez o kadar övüldü ki güzel vakit geçirebileceğim bir şey olur sanmıştım. Hayır ergen kitabı desem o dönem bile okunmaz, aşırı gereksiz. Mitoloji alanında yazılan birçok kitap var, ilginiz varsa bu kitapla ilginizi söndürmeyin derim.
One Piece'in animesini ve mangasını bitirdikten sonra uzun süredir one-shot kitaplar hariç manga okumuyordum. Bayağı bir zaman geçti aradan ve forumda dolaşırken hunterxhunter'ın renklendirilmiş ingilizce mangasını bulunca okumaya karar verdim. Mangaların siyah beyaz olmasını sevmiyorum, yeni dönemde artık yavaş yavaş renklendirmeye başladıkları için çok mutluyum. Okuması ve sayfadaki çizimleri incelemesi daha keyifli oluyor.
Aslında animesini izlemek istiyordum ama böylesi daha güzel oldu. One Piece'in yeri her zaman ayrıdır benim için. Konu olarak One Piece'e az çok benzediği için bu kadar sevmiş olabilirim. Orada Luffy'nın korsanlar kralı olma macerasına tanık olurken burada da karakterlerimizin avcı olma serüvenine tanık oluyoruz. Çizimler zaten çok çok çok güzel. Kusursuzluk gayesi gütmeyen çizimler her zaman bir başka oluyor.
Re-za-let. Okuduğum en kötü mangalardan biriydi. Hiç beğenmedim, aşırı depresifti. Bir an önce bitsin artık diye sayfalara baktım, bunaltıcıydı. Romandan uyarlanmış, hiç boşu yerine puanlara ve yorumlara bakıp vaktinizi harcamayın. Pişman oldum. Tek güzel yanı çizimleriydi. Kendine has bir yanı vardı. Bunu da eklemiş olayım.
Emoto'nun aklına gelen bir fikir üzerine su kristalleri hakkında yaptığı araştırmayı görüyoruz bir kitapta. Çok güzel yazılmış ve fotoğraflandırılmış. Keyif aldım, daha çok bizim kültüre ait kelimelere de yer vermesini dilerdim. Daha etkileyici olurdu.
Yazar bir su kristalinin bile tanrının varlığına kanıt olabileceğini düşünüyor. Son derece haklı, tabii Budist ve İsevi bir bakış açısıyla yazmış. Ben kendi inancım doğrultusunda, Müslüman bir bakış açısıyla düşünerek okudum. Suyun enerjisi olduğuna her zaman inanmışımdır, bunun böyle kanıtlanır olmasını bir kez daha göz önüne serilmesi hoşuma gitti.
Eksik yönlerine gelirsek, sürekli tekrara düştüğünü düşünüyorum. O kısımlarda sıkıldım. Harici gayet akıcı bir kitaptı, okumak isteyen herkese tavsiye ediyorum.
Kitaptan uyarlama yapımları izlemeden önce kitaplarını okumayı daha çok seviyorum. Çünkü kitapta karakterleri kendi düşüncelerimdeki gibi hayal edebiliyorum. Diziyi veya filmi izleyince bu sefer o oyuncu gözümün önüne gelip duruyor ve bir miktar tadı kaçıyor.
Hoş bir kitaptı, yüksek beklentilerle okumadım. Sıradan bir kırsal hayatı yansıttı. Dini kavramlar olmasa 15-16 yaş genç kız edebiyatı olarak rahatça tavsiye edebilirdim, şu durumda edemiyorum.
O yıllarda yazılan kitaplara göre oldukça akıcıydı, heyecanlı bir konusu olmamasına rağmen yine de sıkmadı. Tabii kitabın ilk yarısı son yarısına göre daha güzeldi benim için. Kızıl saçın bu kadar beğenildiği şu günlerde o dönem beğenilmemesine çok şaşırıp anlam veremedim. Yıllar geçtikçe değişen güzellik kavramı mevcut insanlarda.
Sonuç olarak defalarca okunacak bir kitap değil ama böyle kafanızı dağıtmak istediğiniz zaman güneşin altında açık havada aşırı keyifli vakitler geçirebileceğiniz bir kitap. (Güzel bir çalma listesi eşliğinde) Serinin devam kitaplarını okuyacağım, merakla kızıl saçlı kızımızın yaşamının nasıl geçeceğini bekliyorum.
Kitabı bitireli iki gün oldu. Şöyle güzel bir inceleme yapayım diye bekletiyordum. Şu an bunu yapmak istemediğimi fark ettim. Kısaca ileride hatırlamak adına duygularımı yazacağım.
Peyami Safa'nın cümlelerine bayılıyorum, kelimeleri o kadar iyi tanıyor ve nerede kullanacağını o kadar iyi biliyor ki bazen bir sayfayı tek bir cümle ile doldurabiliyor. Saygı duyduğum yazarlardan birisi ve bu yıl içerisinde bütün kitaplarını bitirmeyi düşünüyorum, bir yandan da bitecek diye kıyamıyorum okumaya.
Kitap yine çok zengin cümlelerle doluydu ama konusu bana hitap etmedi bir sevemedim yani. Spiritüel şeylerden çok hoşlanmıyorum, mesela "Yalnızız" romanında bunu çok fazla ön plana çıkarmamıştı ama bu romanda çok ön plandaydı, zaten konu bunun üzerine kuruluydu bana hitap etmedi.
Normalde bana hitap etmeyen kitaplara düşük puan vermek huyumdur ancak buna vermeyeceğim çünkü çok iyi yazılmış bir roman olduğunu biliyorum.
Ali Ural güzel denemeler yazabilir ama Ali Ural güzel şiirler yazamaz.
Yıllar önce "Posta Kutusundaki Mızıka" isimli benimle yaşıt kitabını sevdiğim bir arkadaşımın okumamı tavsiye ederek ödünç vermesi üzerine okumuştum. Ciddi anlamda keyif almıştım, şu an hala aynı keyfi alır mıyım bilmem. Sonra onu beğenmemle "Fener Bekçisinin Rüyaları" isimli kitabına başlamıştım heyecanla, tatmin olmayıp yarıda bırakmıştım.
Yıllar sonra merak ederek bir de şiir kitabına şans vereyim dedim, zaten 2 yıl olmuş basılalı yeni kitap. Beğenmedim.. Benim için şiirde kelimeler çok önemlidir. O kelime zenginliğine ve yaşanmışlıklara sahip olmayan yazarların şiirleri toy kalıyor. Şiir bambaşka bir iş, yazılması çok kolay herkes yazabilir, verdiği etki çok göreceli herkes için aynı etkiyi uyandırmaz.
Sonuç olarak bu kitabı tavsiye etmiyorum, merak ettiğim 1-2 kitabı daha var onları da okumak istiyorum. Kitapta beğendiğim iki şiir var, aslında üç olabilirdi ama son satırlarını batırmış bana göre o şiirin. Birisi masal diğeri iki numara pencere kenarı.
Bu kitabı çok çok çok sevdim. Kısaca bir konusundan bahsettikten sonra karakter hakkında düşüncelerimi yazacağım.
Dazai, okurunun gönderdiği günlüklerden yola çıkarak yazmış. Tokyolu kızın bir günü. Sabah uyandığı andan itibaren uyuyana kadar aklına geldiği düşünceler silsilesi. O yüzden de okurken akıp gidiyor, uyuyunca da kitap bitiyor.
Çok
Bu kitabın pr çalışmasını kim yaptıysa gerçekten çok başarılı, bu kadar çok sevilmesine anlam veremiyorum. Zaten herkes mutlaka oku dediği için okumaya karar verdim. Yoksa daha bir süre daha uzak dururdum sanırım.
Coelho'nun "Veronika Ölmek İstiyor" kitabı bundan çok çok daha güzel ama Simyacı kadar değer görmemiş. Simyacı sevenler için bir de onu okumanızı tavsiye ediyorum.
Simya dikkatimi hep çekmiştir, gerçek olduğuna dair bilimsel bir kanıt olmasa da hala içten içe inanıyorum. John Ward'a ait aynı isimdeki kitap daha keyifli ve macera doluydu. Simya hakkında okumak isteyenler ona da bakabilir.
Kitaba gelecek olursak edebi olarak keyif almadım, klişeleşmiş sözlerden ibaretti. Zaten Coelho doyurucu cümleleri olan bir yazar değil, konular üzerinden ve ilgi çekici kitap isimleri sayesinde bu kadar tercih edildiğini düşünüyorum. (+kitap kapakları) Konu olarakta çok sarmadı. Kısa bölümlere ayrılmasının beni motive etmesiyle bitirmiş bulundum. Çok yoğun dönemlerinizde çerezlik olarak okunabilir.
-Spoiler-
Genel anlamda beğenmesem de billuriye alanında çalışmaya başladığı kısım çok keyifliydi. Patronuyla diyalogları, işi geliştirmek için sunduğu fikirlerden hoşlandım. Kitaplarda geçen bitki vs isimleri çok hoşuma gidiyor, nane çayı ikramı yapmaları hem o kültüre uygundu hem de zekiceydi.
Pessoa, çok okumak istediğim ama bir yandan da elim bir türlü kitaplarına gitmeyen yazarlardan birisi. Bu kitabı da en azından üç kitabını okuduktan sonra okumayı dilerdim.
Dili aşırı akıcıydı, sunulan fikir çok güzeldi. Kısaydı zaten sıkılmaya vakit bile bulamadım. Ölüm günlerini tek tek ayırarak bölümlere bölme fikri çok iyiydi. Bunun da akıcılığa etkisi olduğunu düşünüyorum.
Okumanızı tavsiye ederim, özellikle sevenleri kesin okusun. Haz alacağınıza eminim. Kitaplarını okuduktan sonra bir kez daha bu kitabı okumayı düşünüyorum.
