ferhenga durîyê jî şewitî
çûyîn, ax çûyîn
çi peyveke dirêj e...
Sırf kendi geçmişin değil elbette, içine doğduğun kültürün, toprakların geçmişidir seni sen yapan. Derinden açılan yaraların çoğu tam da bu nedenle hep geçmişin izlerini taşır.
Seda Nur tekrar paylaştı.
Benim babam da hep şiir gibi konuşurdu. Ne güzel konuşurdu öyle. Biraz büyüyünce bunların şiir değil, küfür olduğunu anladık.
Sayfa 70Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Öldürdüğü adama değil de adama sıktığı kurşunun parasına yanan kovboy şapkalı Yılmaz Güney dudaklarının arasına yerleştirdiği çiçeği dişliyor,...
"Sende hızır var güzelim, vur kendini mor dağlara."
Ölülerin yanından onları görmeden geçip gitmek, çok eskiden beri insanların alışkanlığıdır, dedi doktorun karısı.
Sen uzak bir semtte hüzünlü bir Alevi diye büyütülüyordun, Dersim gibi bakmak için akşam üstlerine. Ellerinde tekinsiz duruşu bir vadinin, Batınî sözlüklerin huyu, tuzu yaban mersinlerinin. Göğsüme hazırlanan lepiska saçlarınla bir bardak su gibi güzeldin.
..."kâmil, bu kadar mıydı senin derdin?"
-niye, n'oldu ki?
-"dün gece seni aradım cepten."
-"ee?"
-telefonunu annen açtı, "kâmil uyuyor dedi".
-ee, ne var bunda?
-"annesinden önce uyuyanların derdine inanmıyorum ben".
"Dağılmış bir yarayım seni bırakıp gittiğimden beri! Ölmedim, hayattayım. Ama say ki öldüm. Say ki akmayan bir irin, kabuk tutmayan bir gönül yarasıyım on beş yıldır. Herkes arkasında bir şey bırakır bir gün. Bir işaret, bir söz, bir bakış... Ben sana keder, sana veda, sana tutulması zor bir yas bıraktım üzgünüm."
Ve nihayet ikimiz
kaçtığımız aşkların toplamıyız
Sokakta yaralı bir it koşturuyor
iki buluşmadır koluma girmiyorsun. Ve birkaç milyon yıldır tutmadın ellerimi. Benimle çıkmıyorsun bu yolculuğa ve ben sırf bu yüzden yenilebilirim.
Bu resimden çıkıp gidiyorum. Seni isteyen yanım ölümsüz yanımdır. Bulutsuz da yağan nedir? Şimdi öğreniyorum ki, gözyaşı! Bu resimden çıkıp gidiyorum. Seni isteyen yanım aşk yanımdır.
"Birkaç damla kan sızardı gözlerinden, bolşevikler tövbeye dururdu. Aylardan şubat güneşini avuçlarında saklayan bir uçurum kadar sessiz, yaşamın canı cehenneme gözlerin doluyordu..."
"Kanım, beyaz atın kanına karıştı. Uygarlık, ölü bir at ve benim 10 yaşım..."
Yıldızlar çoktan karanlığa yenilmiş, gökyüzü parçalanmıştı...
"Kır kırgınlığını o zaman"
"Asıl körlük umudun tükendiği bu dünyada yaşamaktır."
"Kim bilir kimin kursağında kalmış eksik bir geceyim hâlâ.
Elli yıldır Ali'sini kaybetmiş bir Zeynep gibiyim dünyada."
