Masal başladığında geceydi ve kervan yola çıktığında gece. Doğudan batıya doğru yola cıktı. Her konaklama yerinde üstünü değiştirdi masal. Her vardıkları yerde geceydi. Masalın içindeki masalın anlatıcısı Şehrazat, her seferinde geceyi kelimelerle değiştirdiği için, ertesi gün hiç gelmedi. Masala hiç gün ışığı değmedi. Hikayeler ölümü erteler. Zaman yolda geçti. Zamanın içinde geçti. Masalın gecesi uzun sürer. Doğu, batıya hep gece geldi. Bu yüzden geldiği her yerde geceydi.
Bu yüzden aslında tek ve uzun bir gecedir bin bir gece; yalnızca kendini sürer. Kendi masalından gün ışığına cıktıgında dagılan sahte bir gerçek edindi.
.
Şarkı söylemeden sabaha çıkabilir mi insan? Akşamlara kadar
kaç ses yaramızı sevdirir bize?
Sonsuzluk, Şehrazat, ölümden sonra mı başlar, yaşayalım diye
bize verilen şu hayat mıdır?