şehribânû
@sehribankilicin
hesabımı iletişim ve popülerite amacıyla kullanmıyorum. yalnızca kendimi motive etme ve ilerleyişimi inceleme adına kullanıyorum. anlayışınız için teşekkürler.
29 okur puanı
Şubat 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Halledemediler bu lügâzın sırrını kimse
bin kâfile geçti hukemâdan fuzelâdan
Sayfa 155
alet işler el övünür, talih işler kul övünür
Sayfa 153
Şeb-i yeldâda uzar fecre kadar kıssa-i aşk
tâ ki mecnun bitirir nutkunu leylâ söyler
Sayfa 152
Okur Takip Önerileri
Duruş, kazan, ye, yedir, bir gönül ele getir
yüz kâbe'den yigrekdür bir gönül ziyareti
Sayfa 140
Öldüğüm ağlamazın korkum odur kim ölicek
seni kimler seve ben âşık-ı mahzun yerine
Sayfa 128
Bir kitap okudu
194 syf.
·
Puan vermedi
eh.. "alma mazlumun ahını, çıkar aheste aheste.." denilmiş..
Sayfa 88
insanoğlu yeryüzüne gelince
kur(u) ağaçta meyve bitmiş gib(i) olur.
Sayfa 81
göçtü kervan yine kaldık dağlar başında
Sayfa 75
Sahibü'l-hayrat olup bu şehdi
adn-i cennet içre ola meskeni
yaptı ihya eyledi cennette yerin
ana yoldaş ede hûrânı mu'în
Sayfa 70
Kopmuşuz bizler o öz varlık olan manzaradan,
bahseder gerçi duyanlar bir onulmaz yaradan;
derler: insanda derin bir yaradır köksüzlük;
budur âlemde hudutsuz ve hazîn öksüzlük.
sızlatır bazı saatler dayanılmaz bir acı,
kökü toprakta kalıp kendi kesilmiş ağacı
Sayfa 68
Gece şi'riyle sararken koca mustâpaşa'yı,
seyredenler görür allah'a yakın dünyayı.
yolda tek tük görülenler çekilir evlerine,
gece sessizliği yayılır semtin her yerine,
bir ziyaretçi derin zevk alarak manzaradan,
unutur semtine yollanmayı artık buradan.
gizli bir his bana, hâtifgibi, ihtâr ediyor;
çok yavaş, yalnız içimden duyulan bir sesle diyor; "gitme! kal! sen bu tarafhalkına dost insansın;
onların meşrebi, iklimi ve ırkındansın.
gece, her yerdeki efsunlu sükünundan iyi,
avutur gamlıyı, teskin eder endişeliyi
ne ledünní gecedir! tâ ağaran vakte kadar,
bir mücevher gibi sünbül sinan'ın rühu yanar.
ne saadet! bu taraflarda, her ülfetten uzak,
vatanın fatihi cedlerle beraber yaşamak!
Sayfa 66
Dört asırdır inerek câmie nûr üstüne nûr
yerde bulmuş yaşayanlar da, ölenler de huzûr.
ona hâlâ gidilirken geçilir bu yoldan,
göze çarpar ölüm âyetleri sağdan soldan,
sarmaşıklar, yazılar, taşlar, ağaçlar karışık;
hâfiz osman gibi hattatla gömülmüş bir ışık
bu mezarlıkta siyah toprağı aydınlatıyor,
belli, kabrinde o, bir nûra sarılmış yatıyor.
Sayfa 63
Serviliklerde sükün, yolda sükün, evde sükûn
bu taraf sanki bu halkıyla ezelden meskûn
bir afif aile sessizliği var evlerde;
Örtüyor fakrı asâletle çekilmiş perde
kaldırımsız, daracık, iğri sokak, doğru sokak…
her geçildikçe basılmış ve düzelmiş toprak.
kuru ekmekle, bayat peyniri lezzetle yiyen,
çeşmeden her su içerken: "şükür allah'a" diyen yaşıyor sade maîşetlerin en safında
rûh esen kuytu mezarlıkların etrafında.
Sayfa 61
iki Dünya - serviler ve sükun
Bir bahar yağmuru yağmış da açılmış havayı
hisseden kimse hakikat sanıyor hulyayı
ahıret öyle yakın seyredilen manzarada
o kadar komşu ki dünyaya duvar yok arada
geçer insan bir adım atsa birinden birine
kavuşur karşıda kaybettiği bir sevdiğine.
Sayfa 60