Kâh Tabakhâne
[Debbağhane] deresinin sarmaşıklar, sarı çiçekler, yüksek
kayalıklar arasından uğuldaya uğuldaya gelen sedası, kâh
harabeler ortasında beyaz çiçekleriyle gülen bir erik ağacının yeşil tomurcuklu dalları üzerinde bir kuşun hazin
ötüşü işitiliyor. Hiç bir evin ahşap kısmı bırakılmamış .
Bazen bir çatının tahtaları yarı sökülmüş , bazen bir evin
çiknoları tamamen sökülmek istenirken bırakılmış . Sokaklarda iri iri fareler aç ve ürkek dolaşıyor. Dingilleri
havaya dikilmiş cephane arabaları yolları kapatıyor. Camiler elim bir halde. Hemen hemen tamamı da ahıra çevrilmiş . İçlerine bir karış gübre yığılmış . Mihrapları ve
mimberleri , ahşap kısımları tamamen yıkılmış , Kelime-i
Tevhid'ler parçalanmış . Duvarlara yazılan Rusça yazılarla
beraber, yapılan resimler utanç verici. Bu resimlerde
Türk kadınları tahkir ediliyor. Minarelerden bazıları yıkılmış , bazılarının kıymetli ve süslü şerefeleri parçalanmış .
İçkale camii, ahırdan başka bir şey değil . Yanındaki susuz
ve kırık çeşme üzerinde şu satırlar okunuyor:
ES-SULTAN-EL AZİM, ES-SULTAN İBNİ SULTAN SÜLEYMAN
İBNİ SELİM HAN BİN BEYAZİD HAN, HALLEDEHÛ MÜLKEHÛ SENE
935[1528]
Sayfa 25Kitabı okudu
...
Eski Edirne'yi ben, adım adım,
Ararken Edirne sokaklarında
Anladım, bildim ki şahdamarlarım,
Vurur senin mermer şakaklarında.
Seller, zelzeleler ne derse desin;
Sen, yine, o eski Selimiye'sin..
Fakat -tarihime, adıma yazık!-
Ben ne Selim, ne de Sinan'ım artık!
Kükreyen, şahlanan, koşan, atılan
O mutlu yiğitler, o mutlu iman,
Sınırlar aşmayı kuşlardan değil,
Öğrenirdi senin ezanlarından.
Ne bilsin Selim'ler, ne bilsin Sinan,
Ki avlun bu kadar küçülecekti..
Ey ilâhi kubbe; sana avlu, bir
Kıta gerekti!
Sayfa 20 - SelimiyeKitabı okudu
