Tomris Uyar’ı biraz magazinsel olacak ama öykülerinden, çevirilerinden önce; şiire ilgi duymaya başladığım zamanlarda aşkı anlatımına hayran kaldığım, bütünleştiğim, hayalimdeki romantik adam tanımına uyan, şiiri sevmeme neden olan Turgut Uyar, Cemal Süreya, Edip Cansever gibi sevdiğim şairlerin hayatını araştırırken sürekli karşıma çıkmasıyla
Behçet Aysan
Sen bu şiiri okurken,
ben belki başka bir şehirde olurum.
Kötü geçen bir güzü
ve umutsuz bir aşkı anlatan;
rüzgarla savrulan,
kağıt parçalarına yazılmış,
dağıtılamamış bildiriler gibi
uzun bir yolculuğa hazırlanan;
yalnız bir yolculuğa…
Çünkü beyaz bir gemidir ölüm,
siyah denizlerin çağırdığı
batık bir gemi…
Batık bir gemi
sönmüş yıldızlar gibidir…
Yitik adreslere benzer ölüm
yanık otlar gibi…
Sen bu şiiri okurken
ben belki başka bir şehirde
ölürüm.
Paul Auster
Yanılsamalar Kitabı
Paul Auster
“Ölüler mezarlarından çıkmazlar ve
bana kalırsa
ancak ölü biri onca zaman bir yerlerde gizlenebilir.”
Paul Auster’in “Yanılsamalar Kitabı”nda yer alan Prof.David Zimmer, kitabın kahramanı olan Hector Mann’ın birden ortadan kaybolmasını yukarıda ki cümle ile anlatıyordu.
Bu kitabı okumaya başlarken iki mum
Ahmet Selçuk İlhan
Sen bu şiiri okurken,
Ben çoktan bu şehirden gitmiş olacağım...
Artık ne özlemlerimi duyacaksın bıçak yarası
Ne de telefonların çalacak gece yarısı...
Seni sana,
Beni, beni bir akıl hastanesine bırakıp gideceğim bu şehirden.
Nasılsa, nasılsa kavuşamadım sana,
Nasılsa dudaklarının kıyısına varamadım.
Nedense bütün çıkmaz sokaklar adresim
1000kitap'ta şair ol(ama)mak(!)
1000kitap'ta şair ol(ama)mak(!)
Bu iletimi okuyup alınan arkadaşlar olabilir, ya da yorumlarda linç girişiminde de bulunabilirsiniz bana ama artık bu duruma birinin el atması gerektiğini düşündüğümden yazma gerekliliğini duydum bu iletiyi.
Baştan diyeyim öyle şiirden pek anlayan biri değilim. Sadece 3-5 epik şiiri bana bir yerde oku denirse
KARADUTUM ŞİİRİNİN HÜZÜNLÜ HİKAYESİ .....
1949’da bir gün İstanbul Büyük Kulüp’teki bir toplantıda, davetliler Bedri Rahmi Eyüboğlu’ndan bir şiir okumasını istediler. Eyüboğlu ayağa kalktı ve Karadut’u okumaya başladı:
“Karadutum, çatal karam, çingenem
Daha nem olacaktın bir tanem
Gülen ayvam, ağlayan narımsın
Kadınım, kısrağım,