Unutma Dostumsun
Sen dostumdun benim gülünce güneşler açan
Bulutlara rüzgara asarım suretini her akşam
Her akşam bir mektup yazarım dağlar kadar
Meşeler göğermiş diyorsun, varsın göğersin
Anlamını yitiren bir şeyler mi var şimdilerde
Yazdığım şiirlere yabancıyım, sokaklara yabancıyım
Taşı delemiyor bir çığlık ve apansız
Su oluyorum ipince, kendime sızıyorum
Dünya yetmiyor bazan, bırakıp gidebilir miyim?
Kuşları ürkütülmüş bir dal gibiydin, öylesine mahzun!
Efkar da yakışırdı sana, ilk kadeh kekik kokardı
Unutalım mı şimdi kente indiğimiz o ilk günü
Sabahlara kadar okuduğumuz o kitapları
Sabahlara kadar düşüncelerimizde yaşattığımız hayallerimizi
Kar aydınlığında yürüdüğümüz o yolları
Sen dostumdun benim gülünce güneşler açan
Bulutlara rüzgara asarım suretini her akşam
Her akşam mektup yazarım dağlar kadar
Kayıp bir adresten geliyor sesin şimdi, üşüyorsun
Unutma dostumsun sen, neredeysen orda ölmek isterim!
Ahmet Telli
Kör ölünce badem gözlü olurmuş!
Sinekler arasındaki bu olay, o büyük kentin, yüksek yapıların çok sıkışık bulunduğu bir bölgesinde geçti. Orada çok katlı bir konut vardı. Bu konutun en alt katı, çok az güneş alan bir evdi. Bu evin yarısı, yerden aşağıdaydı, toprağa gömülüydü. Dar sokağın iki gecesinde çok yüksek yapılar, bu bodrumdaki eve güneş ışınlarının girmesini engellerdi.
Sayfa 10 - Adam Yayınları, Genç bir karasinek
Sarılıp yatmak mümkün değil bende senden kalan hayâle.
Halbuki sen orda, şehrimde gerçekten varsın etinle kemiğinle
ve balından mahrum edildiğim kırmızı ağzın, kocaman gözlerin gerçekten var
ve âsi bir su gibi teslim oluşun ve beyazlığın ki dokunamıyorum bile... Öptü beni : "- Bunlar, kâinat gibi gerçek dudaklardır," - dedi. "Bu
-Hani geçen kuşu vurdun ya sen
-Ne kuşu la
-Ava gittiydik ya hani?
-Heee. Keklik avına.
-Vurdun ya sen onu orda.
-Heee. Vurdum
-O kuş hani vardı da.. yok ya artık
-Ha yok sattım ben onu Nejat Abiye
-Yok ya şimdi burda
Annemlerde yok, kardeşlerim vardılar da hep yoklar ya şimdi.
-Heeee yoklar
-Biz burdayız, sen varsın bunlar da var. duruyoruz ya böyle! Hiç olmasaydık ya biz. Ne olacaktı ozaman?
-Nasıl lan!
-Sen hiç olmasaydın?
-Heee
-Bu dünyalar hiç gelmemiş olsaydın, bütün bu şey, bunlar şu bu bilemicektin ya
-Eeee
-Ne olacaktı o zaman?
Sen Aydınlatırsın Geceyi
Saklarım gözümde güzelliğini
Her neye bakarsam sen varsın orda..
Unutma Dostumsun (sevdiğimsin)
Sen dostumdun benim, gülünce güneşler açan
Bulutlara rüzgara asarım suretini her akşam
Her akşam bir mektup yazarım dağlar kadar
Meşeler göğermiş diyorsun, varsın göğersin
Anlamını yitiren bir şeyler mi var şimdilerde
Yazdığım şiirlere yabancıyım, sokaklara yabancıyım
Taşı delemiyor bir çığlık ve apansız
Su oluyorum ipince, kendime sızıyorum
Dünya yetmiyor bazan, bırakıp gidebilir miyim?
Kuşları ürkütülmüş bir dal gibiydin, öylesine mahzun!
Efkar da yakışırdı sana, ilk kadeh kekik kokardı
Unutalım mı şimdi kente indiğimiz o ilk günü
Sabahlara kadar okuduğumuz o kitapları
Sabahlara kadar düşüncelerimizde yaşattığımız hayallerimizi
Kar aydınlığında yürüdüğümüz o yolları
Sen dostumdun benim gülünce güneşler açan
Bulutlara rüzgara asarım suretini her akşam
Her akşam mektup yazarım dağlar kadar
Kayıp bir adresten geliyor sesin şimdi, üşüyorsun
Unutma dostumsun sen, neredeysen orda ölmek isterim!
Ahmet Telli
Sarılıp yatmak mümkün değil bende senden kalan hayale.
Halbuki sen orda, şehrimde gerçekten varsın etinle kemiğinle.
Sayfa 57Kitabı okudu
Vur Hançeri Kalbime kalbim kana Bulansın, ama fazla Derine inme Çünkü orda Sen Varsın.