İyi geceler; kaliteli insan rollerinden çıkamayan sözde entel özünde ise bir arpa boyu yol gidememiş, vasata mahkum, eleştirel olmak ile her halta burnunu sokmak kavramlarını feci halde karıştırmış mahluklar hariç.
İçimde bir sokak var,
Seninle daha yürümediğim.
Bir yolculuk var,
Seninle daha gitmediğim.
Gündüzler ve geceler var,
Seninle daha geçirmediğim.
Aşk sözleri var,
Sana daha anlatamadığım.
Belki ben sana sevmeyi öğretemem, ama sen de bana, unutmayı öğretmezsin. Belki ben sana kavuşmayı öğretemem, ama sen de bana, ayrılığı öğretemezsin.
— Nazım Hikmet
Küçük Prens'i her okuduğumda içimi burkan şu cümle:
"Ben onu anlıyordum. Yanlış yaptığında bile anlıyordum. Onu sevdiğim için anlayacak bir sebep buluyordum. O da öyle yapar sanmıştım.."