“Aşk, çoğu kişi için ebedi bir yuvadır,” der Walter Benjamin, “kimisi içinse ebedi bir yolculuk.”
Bense, yalnızca aşkı değil, yazıyı da, hayatı da bir yolculuk gibi gören göçebelerdenim. Çünkü insan, nasıl evinin kıyısını köşesini hemen keşfederse, aşkın güvenli koylarını da, yazının saklanacak köşelerini de pek çabuk keşfediveriyor. (Oysa Âdem, ölümsüzlüğü tek bir şey adına bırakmıştı: Bilinmeyen.)