Hayat neyse odur. Değeri neyse odur! Hayat da beceriksizlikler ve sakarlıklarıyla yapabileceğini yapar.Hayattan da çok fazla şey istememek, beklememek gerekir.
Gökyüzünün altında sıradayız, sıranın en sonundayız.Bunun rahatlatıcı bir tarafı var. Arkamızda başka insanlar olmayınca, geçmişimiz ve sorumluluğumuz da yokmuş gibi oluyor. Sadece şimdiki zamanı yaşıyormuşuz gibi oluyor. Sıranın sonundaki biz beş-altı kişi, kendimizi özgür hissediyoruz, şakalar yapıyor, kahkahalarla gülüyoruz. Sıranın başlarında olsaydık, gülemezdik. Arkamızdakiler tarafından bencillikle, görgüsüzlükle suçlanacağımızı düşünür, gülemezdik.