Siyasi figürlerin yazdıği kitapları okurum ama okumayi pek sevmem. Genel çerçevede siyasetçileri sevmem çünkü. Mesela en son oy verdiğim partinin genel başkanini da hiç sevmiyorum. Selahattin Demirtaş ile siyasi görüşümüz ve düşüncelerimiz taban tabana zıttır. Lakin yazdığı hikaye kitabini elime alinca, siyasi kimliğini bir yana ittim ve yazar kimliğiyle bütünleştim. Şimdi sezarin hakki sezara... çok güzel bir iş çıkarmış. Kitabına bayıldım. Herşeyden önce yeni türeyen ve çok sevilen güdük ergen yazarların aksine tertemiz duru bir Türkçe ile yazmış kitabını. Hikayeler hayattan parçalardı. Hayat gibi acimasiz hikayeler... ve yine bu acimasizliga gülüp geçerek ayakta kalmaya çalışan insanlar gibi bir uslup... trajikomik...
Zaten özellikle kadin ve hayvan haklari hususunda kendisinin duyarliliğini takdir ediyorum. Böyle güzel bir hikaye kitabini bize sundugu içinde tebrik ediyorum.
Temizlikçi Nazo
Bildiğiniz gibi değil
Denizkizi ve Halep ezmesi favori hikayelerim oldular.
Kitaba ismini veren Seher hikayesini ise sevmedim. Karabiberi unutulmuş köfte gibiydi sanki, evde sogan bitmişte içine patates rendelenmişti köftenin. Bişeyler eksikti.
Hani sorsaniz bu adami sever misin? Diye hayir sevmem. Ama 2. Kitabı çıksın gider alir miyim. Gider alirim. İnsallah gerisi gelir hikayelerinin. Ben kitabi sevdim.