“İçimde bir yağmur sonbahardan çalınmış
Bir kaç eylül bir de sen senelerin ardında
Tarabya' da bir santur nihavende gömülmüş
Ümitlerim küçülür saçlarımın kırında
Bir kaç yağmur bir de sen senelerin ardında.”
Bilmemek bilmekten iyidir,
düşünmeden yaşayalım
Mâra,
günü ve saatleri ne yapacaksın?
Senelerin bile ehemmiyeti yoktur.
Seni ne tanıdığım günleri hatırlarım,
ne seneleri,
yalnız seni hatırlarım
ki benim gibi bir insansın.
Tanımamak tanımaktan iyidir,
seni bir kere tanıdıktan sonra
yaşamak acısını da tanıdım.
Bu acıyı beraber tadalım
Mâra.
Başım omzunda iken sayıkladığıma bakma,
beni istediğin yere götür.
İkimiz de ne uykudayız,
ne uyanık...