DENİZİN KENARINDAKİ EV (BENDEN SİZE HİKAYE) :)
Memleketin en ücra köşelerinden birinde, denizin kenarında bir ev vardı. Bu ev, yanındaki yoldan geçenlerin dönüp bir daha bakmasına sebebiyet veren bir içtenlikle kurulmuş, ilkbahar ve yaz mevsimlerinde bahçesindeki rengarenk ağaçların, üzerlerinden böceklerin ayrılamadığı çiçekleriyle o yerleşim yerinin en havalı, vazgeçilmez eviydi. Bu evde
Alıntı
Herşey şair'in dediği gibiydi aslında;
"Kimse vazgeçilmez değil, vazgeçmeyi bilmeyen sensin..."
Ben unuttum sevgili, şimdi hatırlama sırası sende...
Bugün kalemimi son kez aldım elime. Senin için yazdığım son satırlardı bunlar. Çünkü bende sana dair hiçbir şey bırakmadın. Bak inkar da etmiyorum, içimde hala kırıntıların var, ama söküp atıyorum bir bir hepsini yüreğimden. Bana bahşetmediğin o sevgiyi başkasın da bulmaya gidiyorum. Geri dönüşüm olmayacak. Ne sana, nede yokluğun da kendimi dört duvara sıkıştırıp da dinlediğim o şarkılara...
Artık onlar da seni anlatmayacak bana. Okuduğum kitaplarda.
Evet haklıydın. "Vazgeçersin" diyordun. Diyordun çünkü öylesine bir aşk'a karşılık verme gücünü hiçbir zaman bulamadın kendinde. Nasıl da biliyordun kendini.
Sana bir teşekkürü borç bilirim şu hayatta. Çünkü acından çok malzeme çıktı bana. Bak seni sevdiğim kadar bir başkasını severim demiyorum, fakat kimse de seni benim kadar sevemeyecek bunu çok iyi biliyorum.
Bunları sana birkez daha anlatmak için yazmadım. Sadece içimde ki yangının tamamen söndüğünü bil istedim. Artık ben bu sokaklarda sevdasını yitirmiş o küçük çocuğu oynamıyorum. Bugün sondu,bıraktığın şeylerle büyüdüm..
Verdiğin acıya,
Veremediğin sevgiye,
Hayalini başucuma koyup da uykusuz kaldığım gecelere,
Ve benden aldığın herşeye,
Hepsine Eyvallah
Bir Delinin Akıl Hastanesi Notları
Evet ben bir deliyim ve kendim olabildiğim tek yerdeyim. Kimseye sahte gülücükler göstermek zorunda değilim. Sabahın köründe benden istenilenleri yapmak için bir yere gitmek zorunda değilim. Kimseyi övmek, şımartmak ve egosunu tatmin etmek zorunda değilim. Özgürlüğün tadını zerresine kadar çıkardığım, kimseye hesap vermek zorunda olmadığım, saçma
Yanlış insandan doğru duygular çıkarmak için uğraşmıyorum artık…
Ne kimseyi değiştirmeye çalışıyorum ne de eskisi gibi kafama takıyorum. Hayatın bana öğrettiği bir şeyler var. Bir insanın hamurunda kötülük varsa onu hangi suyla yoğurursan yoğur arındıramıyorsun. Bu böyle…
Vaktinde çok çabaladım birilerinin hayatında güzel bir yer edinmek için. Kendimden çok ödün verdim, hatalar yaptım… Ama hiç yaranamadım…
Mesela çok merak etsem ‘boğuyorsun’, az merak etsem ‘umursamıyorsun’oldu. Çok kıskansam ‘bıktırıyorsun’ oldu, az kıskansam ‘sevmiyorsun’… Birinin üzerine ne kadar düşersen o kadar çok uzaklaşıyor senden. Ne kadar mutlu etmeye çalışırsan o kadar memnuniyetsizliği artıyor. Bazı şeyleri akışına bırakmanın en iyisi olduğunu zamanla öğrendim.
Dedim ya, eskisi gibi takmıyorum artık.
Bu hayatta hiç kimse vazgeçilmez değil! Birilerinin egosu okşansın diye kendi gururumuzu hırpalamanın bir anlamı yok. Hak edene gönül, hak etmeyene yol vermeyi bilmeli insan.
İşte o zaman değerli oluyorsun…
iki yabancı olarak başlıyorsun her şeye nasıl gideceğini bilmeden bakıyorsun gözlerine. ilk başta biraz korkuyorsun ama onunda sana öyle güzel bakmaya başladığını anlıyorsun. olsun diyorsun kaybedecek neyim var ki diyorsun böylece bakmalara doyamıyorsun. ne olduğunun farkındasın aslında birine sığınmak sevmek istiyorsun yanılmadan incinmeden
Kur'an-ı Kerîm'de Kişisel Gelişim Ayetlerinden Bazıları :
*İsra 37 :* Kibirli olma, alçakgönüllü davran!
*Müddesir 1-5 :* Kendini fazla abartma!
*Tekvir 25-27 :* Her şeyin üstesinden gelemeyeceğini asla unutma!
*Bakara 156 :* Çaresizlik tuzağına düşme! Her zaman bir umut ışığı olduğunu aklından çıkarma!
*Beled 5-6 :* Her şeye hâkim olmak için uğraşıp hayatı yaşanmaz hale çevirme!
*Hücûrat 10 :* Büyüklük