İnsan, yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanırmış; ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye, kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar, her birinin gönlümüzden kopup ayrılması, bir ayrı sızı uyandırırmış.
Bugün gelinen noktada, sosyal medyanın sosyal insanları asosyal, asosyal insanları ise sosyal yaptığını söyleyebiliriz. Adeta oyuncaklarımızın oyuncağı haline geldik. Çocuklarımız ruhsuz, tepkisiz bireylere dönüştü.