Bakış açısı
Eğitimde çocukları öğretilen temel değerler ve nitelikler neler? Yani, sual şu. Benim dedemin, dedelerimizin, hepimizin, bütün coğrafyamızın, dedelerimizin bu topraklar için canından vazgeçme sebebi nedir? Bir, bu toprakların doğal sahibi olmaları. İki, kendilerinden sonraki nesillerin bu topraklarda inancını ve namusunu hala yaşayabilir olmaları
yiğitsen uslandır beni
ey yasakların
kahpeliğin
ve soygunların / soysuzların koruyucusu
türkü çağıran kızlarımı sustur
ve kahraman oğullarımı
mezar kaza kaza kederli,
kızgın tohum serpe serpe hünerli
Bir gülüşü vardı
Gökyüzü gibi yüzü
Bir duruşu vardı
Endamı heybetli bir çınardı
Ama bir kalbi vardı
İçinde kimseye yer yoktu
Ve serçe kadar masumiyet
Hayat döngüsünde harcatmıştı
Ama hala umudu cebine almıştı
Cebleri de küçüktü
Cezbedici bir dirayeti
Ve heybetinde ki sılaya hasret
Ama orman yangınlarında körüklenmiş bir yürek
Ciğeri sömeek bilmeyen bir ateş
Gözlerinden vuruldum tabi
Kimseyi ama hiç kimseyi yerine koyamadım.
Esinti
Yüreğine merhaba diyeli uzun zaman oldu
Sence de böylesi daha iyi olmadı mı?
Yüreğin ruhunu iyileştirmeyi bırakmışken
İnsanın ihtiyacı oysaki antibiyotik değil
Güzel bir ruh ve yürek sence de bize iyi gelen şey bu değil mi?
Gururla Bakıyorum Dünyaya
çünkü isyan bıçağıdır böğrüme saplanan sancı
çünkü harcımı öfkeyle, imanla karıyorum
ve kederin
ve solgun yüzlü işçilerin üzerine
dağbaşlarının hırçınlığı savruluyor benden.
çünkü beni ateşiyle dimdik tutan kin
çünkü benim gözbebeklerimde tutuşan şafak
miting afişleri
cesur pankartlar
ve binlerce militan
derin denizlerin aydınlığı
zorlu
Dervişim Yoldayım
Serde dolanır durur bulut
Süzülmüş gönül ovasıda özlemin pusu
Dağı taşı olmuş sus pus
Hüznüm kuzgun hırçınlığı
Uzanan yollar dolmuş hınca hınç
Vuslatın umudu ile dolanır
Ufukta beklenen gün doğumu
Bir şakayık tınısı eşiğinde
Şavkı vururken ovalarıma
Gözlerinin ilk ışıltıları
Yürek devam eder yürüyüşüne
Sana doğu dervişin sabrı ile