Evet öyleydi işte, neşe ve sevinç gibi üzüntü ve sıkıntılar da geçip gidiyor, acılar ve umutsuzluklar da geçip gidiyordu. Geçip gidiyor, sararıp soluyor, derinlik ve önemlerini yitiriyor ve sonunda bir gün geliyordu, vaktiyle insanı öylesine üzen, ona acı veren şeyin ne olduğunu unutuluyordu. Istıraplar da sevinçler gibi çiceklerini döküyor, sararıp soluyordu.
Sayfa 240Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Hiçbir mutluluk uzun sürmez.
Sayfa 216Kitabı okudu
Sanki dünyada mutluluk diye bir şeyin var olmadığını, bütün güzel bulup sevdiklerimizin uzun zaman yanımızda kalmayacağını biliyor gözlerin.
Sayfa 120Kitabı okudu