Yorgunum ustam yorgunum
Ne katıksız somun isterim senden
Ne bir tas su
Ne taş yastıkta bir gece uykusu
Var gücünle asıl şimdi sükunetime
Çığlığım kopsun
Uzat ellerini güneşe dokun
Uyandır uykusundan
Tut yüreğimden ustam tut
Tut beni sür güne
Güne sür ustam sür güne ustam
Aklım firarda...
Ben, kendi yolumda gidiyorum.
Akıntıya karşı yüzüyorum.
Sonsuza kadar gücün kendisiyle savaşacağım.
Kartal, yalnız uçar.
Sayfa 233 - Michael Amott
"Beni herkes sevdaya asi sanır,
Oysa aşk, beni nerde görse tanır,
Hasret tanır,
Zulüm tanır,
Ölüm tanır,
Yüzüm yüzümden utanır."
Ben, kendi yolumda gidiyorum.
Akıntıya karşı yüzüyorum.
Sonsuza kadar gücün kendisiyle savaşacağım.
Kartal, yalnız uçar.
Sayfa 233 - Michael AmottKitabı okudu
En bi sevdiğim
Tut Yüreğimden Ustam
U s t a m . !
Aklım firarda.
Göz bebeklerimde müebbet hüzün,
Dilimde ay kesiği bir yara,
Düşüm kırık dökük,
Umudumun boynu bükük,
Ustam,
Ne zaman o senin bildiğin zaman,
Ne sevda gördüğün masallardaki.
Eskiden,
Halı tezgahında dokunurdu aşklar,
Nakış nakış, körpe kız ellerinde.
Mendillere yazılırdı isimler,
Yüreklere kazılırdı gizlice.
Sevdalılar asil ve de yürekli
Sevdalar, kavgalar iki kişilik.
Oysa şimdi;
Çorak gönüllere ekiliyor sevdalar seher vakitlerinde.
Meşru sevdalardan,
Gayrı meşru acılar doğuyor kundaklara,
Günahkar gecelerden.
Saat On İkiyi Beş Geçiyordu
Zaman , can çekişirken ,
Akrep yelkovan , arasında ;
Bir adım öteye gidemezken geceden ,
Ay , ışığını çekerken sinesine ,
Yıldızlar çekilirken kuytu karanlıklara ,
Hüzün , bakır bir çaydanlıkta demleniyordu ,
Ve ben , son sigaramdaki dumanları da hapsediyordum içime ,
Saat on ikiyi beş geçiyordu .
Ekmek bıçağında dilimleniyordu ömrüm ;
Masum ,