Okuyun!
- " Annemin resmi bu" kime yaptırdın bunu?
Şoför kekelerken Maya yüksek sesle bir daha sordu,
- Bu resmi kim yaptı Ömer amca, nerden aldın bunu?
- Ne bileyim, Sıradan bir ressamdı,
- Hemen beni bu resmi yapana götüreceksin. Hemen!
Şoför hiç itiraz etmedi, çünkü artık oda bu yükten yorulmuştu. Ne olursa olsundu artık, Maya’yı köyündeki eve götürüyordu. Yol boyunca hiç konuşmayan Maya, çok şaşkındı, ne düşüneceğini bilemez halde, o günü anımsıyor, tekrar tekrar resime bakarak, Fabien’in saçları, resimde nasıl çizikler bırakmıştı, aynen hatırlıyordu, sevişirken oluşan çiziklerdi bunlar " imza" gibi.
Sayfa 151 - gece kitaplığı yayınlarıKitabı okudu
Maya ellerini Fabien'in ellerinden çekip giderken, farkında olmadan titreyen elleri ile bluzunu, eteğini ve saçlarını düzeltir gibi yapıyordu. Arkasından yakaladı Fabien, burnunu sevdiğinin ensesine dayayıp sıkı sıkı sarılmıştı.
Kısık sesle;
- Gitme, dinle, bak, duy kalbimin sesini."
Öyle sarılmıştı ki Fabien, Maya kollarını çekmeye çalışıyordu. Ensesinden kulaklarına doğru uçuşan nefesle soluğu kesiliyor, sesi çıkmıyordu. Maya yavaşça başını çevirip çözüldü. Sevdiğinin maviliklerine dalıp salıverdi yüreğini..."
Sayfa 68 - gece kitaplığıKitabı okudu
Bir hayat başka bir yaşam içinde, yön bulmaya çalışacaktı. İşsizlik ya da maddiyat değildi mevzu, insan varlığına sığınmaya muhtaçtı.
Sayfa 29Kitabı okudu
Hayat dediğin sıralı doğumlardan, sırasız ölümlerden ibaret.
Sayfa 43Kitabı okudu
Yunus Emre
Hayat dediğin sıralı doğumlardan, sırasız ölümlerden ibaret.
Sayfa 43 - gece kitaplığı yayınlarıKitabı okudu
Arkamdan bakıpta, gidiyorum diye sakın üzülme, ben senden gideli çok oldu
Sayfa 5 - gece kitaplığı yayınlarıKitabı okudu
alperen bugra
** Hayat böyle bir şey; kadere isyan, kısmete şükür! **
Sayfa 32 - gece kitaplığı yayınlarıKitabı okudu
