“İnsanlar ne der?” sorusuna boyun eğmek,hiçbir orijinalliği olmayan hoş ve kibar insanlar yaratır. Hepsi de başkalarının ellerindeki iplerle harekete geçen,güzel ve mekanik kuklalardır. En dehşet verici anlarda bile hissettikleri, sadece geleneksel duygulardır.
Zaman, yalvarmalarımıza kayıtsız, akıp geçiyor; hiçbir zevki, hiçbir kederi şöyle istediğimiz gibi tatmamıza aman vermiyor, bize ölümlü olduğumuzu, hiçliğimizi sezdiriyor.
Kimsenin zevkine karışılmaz, kedileri ille herkes sevsin demiyeceğim; ama ben, kedi sevmeyenlerle anlaşamam. “Kiminle anlaşırsın ki!..” diyeceksiniz. O da yalan değil..