Bütün varoluşunu Beni beğenecekler mi? Beni seviyor mu? Rahatsız eder miyim? kaygısı üzerine kuruyorsan, bil ki sonun hüsran. Bir küçük serzeniş, sıradan bir tenkit ya da kadirbilmezlik, acılar pahasına kurduğun o mükemmel kaleyi yerle bir edebilir. Ölüm ilanını kaleme alacağına azat et kendini.
Kesilmiş, biçimsiz ve özensizce yeniden dikilmiş olan Medor gözyaşları içindeki sahibesine canlı bir serzeniş olarak, ne de olsa serzenişler ölümden sonra da canlıdır, teslim edildi.
Sayfa 9Kitabı okudu
Sus artık! Yeter be hüzün! Sert serzeniş küçüğüm.
Hak etmiyorum.
Senin yaprakların bana dökülüyor diye,
Her sonbaharın suçlusu ben değilim.
Bahadır Üge
Hülya tatlı bir andır
Süzülür dibine selvi ağaçlarının
Zambakların, sevda çimenlerinin.
Dağlarda duman duman tütüyor sıla
Sıla da garibin omuzlarına
Güvercin gibi konan
Sadağında mumçiçeği serzeniş
Mızrakları cazibesiyle kıran
GURBETÇİ ŞÂİR SERVET YÜKSEL'İN DUYGU SÜZGECİNDEN SÜZÜLEN ŞİİRLER
M. NİHAT MALKOÇ
“Aman ha, gönül kırıp; kırılmaya değer mi?
Boş şeylerin peşinde yorulmaya değer mi?
Ne kaldı elimizde baharından, yazından?...
Bu dünya çiçek olsa derilmeye değer mi?”
(“Değer mi?”- Servet YÜKSEL)
Gönül telimizi
Karşılıklı sevginin Leyla’larda Mecnun’larda kaldığını anlamak için karşılıksız sevgi yaşamak gerekiyormuş. Birini sevmenin delice bir aşkla bağlanmanın güzelliğini yaşamak için hazan mevsimine gelmek olduğunu bilmiyordum. Meğer hayatta ne çok şey kaçırmışım…
Aşkın insanı büyüttüğünü olgunlaştırdığını da öğrendim artık. Bu yaşıma kadar kimse