Duygusal Zeka - EQ - Neden IQ'dan daha önemli
Duygusal Zekâ EQ
Notion üzerinde tuttuğum notlar bu şekilde. Daha fazlası için buradan diğer kitaplarıma atfedilmiş notları okuyabilirsiniz
tender-cadmium-e4c.notion.site/Duygusal-Zeka-N...
### Duygusal Zekanın Temel Bileşenleri
- Güven
Bidünyakitap'a kimler gelecek ?
bidünyakitapgrubu'na söyleşiye gelecek yazarları toplu olarak yazmak istedim: Tarihsel kurgu korku, gerilim alanında öncü isim olan 
Mehmet Berk Yaltırık, Kambur adlı romanıyla çok ses getiren, 1000kitap uygulamasında neredeyse hiç kimsenin olumsuz eleştiri yapmadığı, yakın zamanda İletişim yayınlarına da transfer olan 
Esra Kahya, Yozgat Blues, Uzak
EĞER
O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması
mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
Dayanılması o kadar da zor değildir, büyük ayrılıklar bile,
en güzel yerde başlatılsaydı eğer.
VİCDAN NASIL DAĞLANIR
"İnsanlar artık Tanrı'dan korkmadıklarında, O'nun yasalarını hiç tereddüt etmeden ihlal ederler. Tanrı korkusu kaybolduğunda, bunun sonuçları caydırıcı olmaz."
– A. W. TOZER
Kutsal korkuyu kaybetmenin ilk işaretleri belirsizdir – o kadar belirsizdir ki, biraz daha odaklanmamız ve bu önemli noktayı detaylandırmamız gerekir.
Yaşam Türkce
Yaşam
Ne söylendiyse sadece dinledik.
Başka nasıl yapılmalı kesin bilemedik.
Yaşamı görüb de böyle yapdık?
İnsanlar konuştu gerçeğe çatdık?
Yalnız konuşulur aynı mevzular.
Bunu yaparsan olacak budur.
İnsanın zaman zaman yaraları ile tuhaf bir ilişkisi oluyor: Bitsin istiyoruz, kabuk bağlıyor mesela fakat kaşımaya devam ediyoruz. Bilerek. Ne tuhaf. Afşar Timuçin, "İyileşen yaraya ikide bir dokunmanın ne anlamı var?" diye bu yüzden sitem eder. Bu eziyeti ne kendimize ne bir başkasına yapmalı sevgili okur. Yaralar yaşandığıyla kalmalı.
Bitmek bilmeyen bir sıkıntı. İnsan, diyor Caner Almaz. İnsan dünyanın vebası: "Yaşamın sonuna doğru yürüyoruz. İçimizde heves kalmamış. Yaşamaya. Sevgiye. Aşka. Belki, diyorum, belki Neşe'nin biraz hevesi vardır. Ama çok sürmez, onu da üzerler. İnsan dediğin birbirini yer, yer de doymaz. Duygularını yer, zamanını, yaşamını, heyecanını.
Bazlama ile Muffin (2)
Güneş batımının yumuşak ışıkları, manzaralı bir çay bahçesinde buluşan iki aşık arasında sıcak bir atmosfer yaratıyordu. Muffin ve bazlama, masanın üzerindeki çiçeklerin arasında, hafif esen rüzgarın melodisi eşliğinde bir araya gelmişlerdi.
Muffin, yumuşak kıvamıyla masanın üzerinde dururken, bazlama, kızarmış yüzeyiyle ona karşılık veriyordu. Bazlama, gözlerini nazikçe Muffin'a çevirdi ve sevgi dolu bir şekilde konuştu: "Ne kadar da güzelsin, Muffin. Seninle bir arada olmak gerçekten harika."
Muffin, hafifçe gülümseyerek cevapladı: "Teşekkür ederim, Bazlama. Sen de çok lezzetlisin ve seninle geçirdiğim her anı keyifle dolu geçiriyorum."
Güneşin batışıyla birlikte, çay bahçesinin atmosferi daha da romantik bir hal almıştı. Muffin ve bazlama, birbirlerine olan sevgilerini ve birlikteliklerini kutluyorlardı, çünkü onlar için en önemli şey birbirleriydi.
(Uzunca süren bakışmalar ardından Bazlama garsonu fark edip masaya çağırır)
Bazlama, çay bahçesinin keyifli atmosferinde garsona seslendi. Garson, hafif esen rüzgarın saçlarını okşadığı genç bir kadındı. Yüzünde gülümsemeyle dolu nazik bir ifade vardı. Elbisesi, çay bahçesinin renklerini yansıtan hafif bir desene sahipti ve kolunda getirdiği servis tepsisiyle zarif bir şekilde hareket ediyordu. Müşterilere olan ilgisi ve dikkati gözlerinden okunuyordu. "Merhaba," dedi nazik bir ses tonuyla, "Nasıl yardımcı olabilirim?"
"Bize iki sekersiz çay iki muhallebi lütfen " dedi Bazlama nezaketini sürdürerek. Siparişi güler yüzle alan garson yüzündeki gülümseme ile masadan uzaklaştı.