Bıraktığınız yerde oturuyorum hala, taş gibi oldu ruhum, ağırlığımca battım en dibe, ne çok şey vardı çözümlemesi güç, ne çok şey var daha anlamam gereken....
Anlama telaşından yoruldum. İnsanı doğru kefeye koyma merakımdan olsa gerek bir hayli bitkinim bu aralar. Neyden neyi çıkartsam eksiğim, neye neyi eklesem toparlayamıyorum. Günler mi