Yaşlandığın ve sevdiklerini hatırladığın zaman yalnızca iyiyi hatırlarsın. Kötüyü hatırlamazsın hiçbir zaman ki bu da kötünün hiçbir şeye değmediğini kanıtlar.
Büyükbaba, sevip de kaybettiğin her şey sana bu duyguyu verir deyip ekledi: “ Bundan kurtulmanın tek yolu hiçbir şey sevmemektir ki bu daha da kötüdür çünkü o zaman sürekli boşluk hissedersin. “
Çünkü iyi bir şeyle karşılaştığın zaman, yapman gereken ilk şey bulabildiğin insanla omu paylaşmaktır; bu şekilde iyilik öyle bir yayılır ki nereye gittiğini bilemezsiniz. Ki bu da doğrudur.
Onlara göre sevgi ve anlayış aynı şeydi. Büyükanne, anlamadığı bir şeyi sevemeyeceğini söyledi. İnsanları ve Tanrıyı anlamazsan ne insanları ne Tanrıyı sevebilirdin.