Güneşi Tutun Çocuklar
Sen Bu Hâlden Anlamazsın
Bana hâlimi hiç sorma.
Anlatsam da anlamazsın.
Yaralarımı boşa sayma,
Hiçbirini saramazsın.
Dünüm kavga, bugünüm kavga,
Bitmedi yokluk denen bela,
Kiminin eli yağda, balda,
Kimine çare bulamazsın.
Sevdalar vardı yalan oldu,
Gül bahçeleri talan oldu.
Yurdum bana zindan oldu,
Sen bu hâlden anlamazsın.
Bana hâlimi hiç sorma,
Anlatsam da anlamazsın.
Yaralarımı boşa sayma,
Hiçbirini saramazsın.
İkinci Adam YayınlarıKitabı okudu
Şems Tebriz-i
Gerçekten de öyle olmuştu. Sonsuza götüren bir denizin kıyısına varmıştım.
O zaman anladım ki, susmak bir cüsse işi. Derin denizlerin işi.
Sığ suları en hafif rüzgarlar bile coşturabiliyor.
Derin denizleri ise ancak derin sevdalar..
Anladım ki, derin ve esrarengiz olan her şey susuyor.
Anladım ki susan her şey derin ve heybetli.
"Ben seni kötüleyemem hiç. Çiçekli bir yol vardı yürüdüm derim. Ayaklarıma dikenler battı ama her ormanda böyle şeyler olur derim."
Göz kapaklarına bata bata, bizi gerçeğe, ahirete, sonsuzluğa uyandıran çığlıkların adresi... Her şeyin geçip gittiği, her sevenin her sevilenin daha başından ayrılığa yazıldığı, sadece suskun taşların kaldığı bu dünya, belli ki bize göre değil. Kalınası değil; çekip gidilesi. Yerleşip oturulası değil; sönüveren bir ağaç gölgesi...
Kalıbımı sığdırdığım dünyaya kalbimin sığmadığını görüyorum. Gövdeme geniş gelse de, gönlüme dar geliyor burası; anlıyorum.
Okyanuslar büyük sevdalar gibidir Tulyakova
seyredilmeğe gelmez,
okyanus yaşanılır.
Sayfa 171Kitabı okudu
