Gönül Mahkumu
Yalanlara prangalanmış bir yüreğin esirisin sen
Ve canı burnunda bir adamın ölüm sebebisin sen
Hiçbir şey yokmuş gibi davranan
Sustukça susan vurdukça vuran
Kaçtıkça kaçan alçaldıkça alçalan
Kalleş bir yüreğin puslu gözlerisin sen
Dağlasan da her vakit yaramı
Sanma sana durup durup ağlarım
Bağlasan da bütün yollarımı
Sanma
Terketmedi sevdan beni,
Aç kaldım, susuz kaldım,
Hayın, karanlıktı gece,
Can garip, can suskun,
Can paramparça...
Ve ellerim, kelepçede,
Tütünsüz uykusuz kaldım,
Terketmedi sevdan beni...
Ahmet Arif
Dediler yarim geldi de
Kanatlandum uçmaya
Oy nani nani nanida
Yandurdi sevdan beni
Öyle bir ateş düştü de
Söndürmez çaylar beni
bir yıldız kaysın istedim
bütün kötü düşüncelerim aksın diye peşinden
çünkü düşüncelerimin yeri yok
hiç bir zihniyette.
ne bileyim ben
böyle bir şeydi herhalde
hayat
biraz kekre
Ağlama karanfil
Beni de ağlatma
Sil gözyaşlarını
Yeşerecek sevdan
Kutlu tohumlarla
Körpe dudaklarda
Aldırma söylenen o sözlere
Sen dağıt etrafa mis kokunu
Umudu sevgiyi özlemlerini
Ve hasretleri
Susadım karanfil
Çöllerde kavrulan
Kurumuş toprak gibi
Kelepçe vurulmuş
Yemyeşil gövdene
Ben özgürlüğe hasret
Terketmedi sevdan beni,
Aç kaldım, susuz kaldım.
Hayır, karanlıktı gece,
Can garip, can suskun,
Ve ellerim kelepçede,
Tütünsüz, uykusuz kaldım,
Terketmedi sevdan beni...
Ahmet Arif