SON KUŞLAR / SAİT FAİK ABASIYANIK
Yüreğimde küçük bir serçe ürkekliğinde sevdan. Dokunsam uçup gideceksen, bıraksam kaçacak. Pır pır eden yüreğim mi, yüreğime hapsolmuş küçük serçe mi bilmiyorum.
Kuşlar uçuyor üzerimden, ben kuşlar oluyorum. Özgür oluyorum alabildiğine, hapsolmuş oluyorum çaresizce. Bir tabak yeme üşüşen güvercin sürüsünden biri oluyorum itiş kakış, kafeste bülbül oluyorum.
Uzak diyarlara göç ediyorum mevsim dönerken, bir ağaç kavuğunda ömür tüketiyorum. Sürekli çekingen sürekli kaçmaya hazırım. Korkuyorum tetikteyim. Havalanıp giderken geride bıraktığım korkum oluyor, güvende hissediyorum.
Yüreğimde küçük bir serçe ürkekliğinde sevdan. Ben ne zaman yüreğime değmek istesem korkuyorum. Kaçacağımdan korkuyorum, kaçacağından korkuyorum. Güvende hissetmek için iç güdüsüne güvenen kuşlar gibi, her korktuğumda gidiyorum.
Sen ağaçların aptalı
Ben insanların
Seni kandırır havalar
Beni sevdalar
Bir ılıman hava esmeye görsün
Düşünmeden gelecek karakış...
Açarsın çiçeklerini...
Bense hayra yorarım gördüğüm düşü...
Bir güler yüz bir tatlı söz...
Açarım yüreğimi hemen
Yemişe durmadan çarpar seni karayel
Beni karasevda
Hem de bilerek kandırıldığımızı
Kaçıncı kez bağlanmışız bir olmaza
Koo desinler bize şaşkın
Sonu gelmese de hiç bir aşkın
Açalım yine de çiçeklerimizi
Senden yanayım arkadaşım
Havanı bulunca aç çiçeklerini
Nasıl açıyorsam yüreğimi
Belki bu kez kış olmaz
Bakarsın sevdan düş olmaz
Nasıl vermişsem kendimi son sevdama
Vur kendini sen de bu güzel havaya
Terketmedi sevdan beni,
Aç kaldım, susuz kaldım,
Hayın, karanlıktı gece,
Can garip, can suskun,
Can paramparça…
Ve ellerim, kelepçede,
Tütünsüz, uykusuz kaldım,
Terketmedi sevdan beni…
Terketmedi sevdan beni,
Aç kaldım, susuz kaldım,
Hayın, karanlıktı gece,
Can garip, can suskun,
Can paramparça...
Ve ellerim, kelepçede,
Tütünsüz, uykusuz kaldım,
Terketmedi sevdan beni...
Nə qədər gözəllik var imiş demə,
Gül açdı, meh əsdi, gözələm dedi.
Gülün dodağında bir damcı şeh də,
Nur saçdı, şeirəm, qəzələm - dedi.
Haqqımı dərk etdim səni görəndə,
Hikməti duymuşam təbəssümündə.
Sənin baxışın da, sənin səsin də,
Dərk eylə! nə inci, nə lələm dedi.
Çıxdım dağ döşünə, laləli düzə,
Quşlar cəhcəh vura, ceyranlar süzə.
Gözəl təbiətlə qalıb üz -üzə,
Ürək vəcdə gəldi, kaş öləm dedi.
Əlini əlimdə tutduğum zaman,
Ruhu yer apardı, yoxsa asiman?
Adın çəkmədiyim o gözəl canan,
Sevdan bir xəyaldır! mən biləm dedi.
Terketmedi sevdan beni,
Aç kaldım, susuz kaldım,
Hayın, karanlıktı gece,
Can garip, can suskun,
Can paramparça...
Ve ellerim, kelepçede,
Tütünsüz uykusuz kaldım,
Terketmedi sevdan beni...
Terketmedi sevdan beni,
Aç kaldım, susuz kaldım,
Hayın, karanlıkta gece,
Can garip, can suskun,
Can paramparça...
Ve ellerim, kelepçede,
Tütünsüz, uykusuz kaldım,
Terketmedi sevdan beni...