turgut bu serüvende nasıl kendini buluyorsa aslında bizler de onunla birlikte özümüze yolculuk yapıyoruz. ve son satırlarda hepimiz birer tutunamayan olarak kendi boşluğumuzda sürüklenmeye devam ediyoruz. aşklarıyla, arkadaşlarıyla, düşünceleriyle ve bence harika dehasıyla selim'e erken veda etsek de her satırda ona hak veriyoruz seçiminde, kabul edelim. selim bizim cesur yanımız, turgut ise biz gibi hayatı boyunca gözleri kapalı yaşamış. yani hepimiz biraz turgut biraz selim ama en çok da birer tutunamayan :)
"Bütün düşüncelerimi emip bitirmekle suçluyorum sizleri. Bütün hayallerimi sömürdünüz,gene de doymadınız. Büyük ve güzel şeyler yaratmama yardımcı olmadınız. Büyük bir sağırlıkla, kahredici bir dilsizlikle sustunuz güzelliklere. Geri istiyorum hapsettiğiniz duygularımı, düşüncelerimi"
