Martin qızı dünyalar qədər sevirdi və buna görə də onu başa düşmürdü, qız isə Martini ona görə anlamırdı ki, oğlan onun insanlar haqqındakı təsəvvürlərinin məhdud dairəsinə sığmırdı.
"Umudum vardı..." Sesi söndü ama ne söyleyeceği açıktı. Çocuklar ne umar? Anne babalarının gururla ışıl ışıl parlamasını. Bu umudun ölmesinin ne kadar acı verici olduğunu biliyordum.
İki çocuğu vardı, ikisini de açıkça görememişti. Ama belki de hiçbir anne baba evladını gerçekten göremez. Baktığımızda sadece kendi hatalarımızın bir yansımasını görüyoruz.