Kırıntı
Ev dediğin nedir ki, neyi saklar içinde, hangimize sığınaktır, hangimize kapı duvar? Sokaklar, ağaçlar, kaldırımlar hangimiz dışarıdayız bilemedim baba.
Sayfa 111
Kendi hayatını düşünüyordu ve bu o zamana kadar yapmaya hiç vakit bulamadığı bir şeydi.
Sayfa 92 - YKY Yayınları
Okur Takip Önerileri
Ahmet Telli
“Büyük aşklar yolculuklarla başlar Ve serüvenciler düşer bu yollara ancak Onlar ki dünyanın son umudu Soyları tükenen birer çılgındırlar”
Everest Yayınları
Çünkü insan denen illet, bütün o fiyakasının ardında, vurulmayı bekleyen sakat bir at yalnızlığına nöbet tutuyor. Evrendeki en hacimli kalabalığı, yalnızlıktan gebermek üzere olan insanlar oluşturuyor.
Sayfa 194
Dünya, böyle eksile eksile, hiçe varıncaya dek kendi ekseni etrafında dönmeye devam edecekti. Kendi etrafında fır fır dönen bir şeyi ciddiye almaya çalışmaktı belki asıl aptallık. Böyle düşününce, başta kendi varlığım olmak üzere, dünya yüzündeki her şey bana aşırı saçma geldi.
Sayfa 192 - Hep kitap
Ama yas, ormana bırakılsa da evini bulan köpekler gibi, çağrılmasa bile adresine koşmayı bildiğinden, yine de göğsün altında, yumruk büyüklüğünde, eğreti bir sızı duyuluyordu.
Sayfa 191 - Hep kitap
Dokunmadan
Birbirine dokunan elleriniz, bir kitabı aralayan parmaklarınız, şarkı söyleyen dudaklarınız, ince tebessümleriniz, çiçekli sevinçleriniz, heveskâr hayalleriniz, kırılgan kalplerinizle siz ve sahilleri döven köpük köpük dalgalarıyla, ardıç ağaçları, ötücü kuşları, şaşkın sincapları, sabah serinlikleri , öğlen güneşleri, akşam rakıları, kırmızı kirazları, revnaklı yıldızları, her defasında da muhakkak sabaha uzanan geceleriyle dünya, ne güzelsiniz.
Sayfa 313 - Hep Kitap
“Duvarların arkasında başka duvarlar var.”
Herkes ne çok yalan söylüyordu.Sürekli yalan söylüyorlardı. Karılarına, kocalarına, çocuklarına, akrabalarına, komşularına, patronlarına, çalışanlarına. Yakalandıkları zaman da utanmıyorlar, inkar ediyorlar ya da yeni bir yalan söylüyorlardı.
Sayfa 65 - Can Yayınları
İçimden bir ses diyor ki bana, “İncitmiş biri olarak, incinmeyi de hak ettin elbet. Her kalp, diğerinin intikamını alır; herkes, başkalarının kırdıkları tarafından kırılır. Adaletin bu ilahi tecellisine ayılamadın mı hala ? Uyansana!”
Sayfa 159
Yaşlılar hep birilerinin gelmesini bekler dururdu. Çocuklar da öyle olmalı. Ama bir beklediğiniz varsa genellikle gelmez. Beklemek çünkü, bir olmazı oldurmayı umanların safdilliğidir. Gelecekler zaten kalbinizi yormadan gelir. Bekletmek, gelmeyeceklerin işidir. Bu yüzden en çok gelmeyecek olanlar beklenir.
Sayfa 136
Yasın bile bir adabı vardı ve kuşkusuz kolay tutulmuyordu.
Sayfa 88