Seval Ekrem
@sevlekrm
Her yeri kapatılmış bir labirentte, çıkışı arıyorsun.Oysa tek çıkış gökyüzü, başını kaldırıp bakmıyorsun.
20 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
"Evet,insan her şeyi unutarak yaşayabilirdi ama her şeyi hatırlayarak yaşayamazdı."
Sayfa 305Kitabı okudu
Artık ne mutlu ne de mutsuzum. Her şey geçip gidiyor. Bu zamana kadar yaşadığım,soğuk bir cehennemi andıran sözde "insan" dünyasında tek gerçek şey bu. Her şey geçip gidiyor.
128 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
·
12 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Deli değil. Bir sakat.
Arızalı bir insan.
Artık tam anlamıyla insanlığımı yitirmiştim.
Yapabileceğim bir şey yok. Hiçbir şey yardımcı olamaz. Utançlarımın üstüne daha fazla utanç ekleyebilirim sadece. Bana düşen,her zamankinden daha şiddetli ıstırap çekmek için pis,aşağılık suçu diğerinin üstüne koymak. Ölmek istiyorum. Ölmek zorundayım. Hayatın kendisi tüm suçların kaynağı.
Ben insanların tavsiyelerine pek kulak asmazdım. İnsanları hayal kırıklığına uğratmak zorunda olduğum gibi tuhaf bir düşünceye kendimi ikna etmeyi bir şekilde başarmıştım.
Acı çekenler başkalarının acı çektiğini hissederler.
Nasıl duracağıma dair hiçbir fikrim olmadan kendimi daha da perişan etmeye meyilli bir suçluluk yığınından başka bir şey değildim.
Öte yandan benim mutsuzluğum tamamen kendi suçluluğumun ürünüydü,bu yüzden başvurabileceğim kimse yoktu.
Mutsuzluk. Bu dünyada birçok mutsuz insan...hayır,bu dünya mutsuz insanlarla dolu desem abartmış olmam herhalde.
Ne yaparsam yapayım bir insana derdimi doğrudan anlatamıyordum.
Ona göre ben hâlâ,ölmeyi bile becerememiş utanmaz,aptal bir hayaletten,"yaşayan bir cesetten" başka bir şey değildim.
Benim için "insanlar alemi" denen yer,her şeye karşın korkunç bir yerdi. Kesinlikle,her şeyin tek bir hamleyle neticelendiği sevimli bir yer değildi.
-Bilirsin ya,daha fazlasını toplum kabul etmez.
-Toplum dediğin şey sen değil misin?
Ah,insanlar birbirleri hakkında en temel şeyleri bile bilmiyorlar.