Bir yer bulalım dünyadan uzak
Uzatmaya gerek yok dünyada herşey tuzak
Sevmekle başlıyordu hani hayat
Esersiz kaldı sevmeler
Yüzler gülmez oldu
İnsanlık bilinmez oldu
Geceler yanlız ve sessiz karanlık çökmüş
Yürekler sevgisiz
İnsanlar huzursuz olmuş...
Herkesin kazanmaya mecbur hissettiği,hüzünlerini saklayıp da mutluluk pozları vermeye çalıştığı böylesi bir dönemde kaybedenlerin hikayesini görünür kılmak istemiş yazar. Belki anlamak için halden ya da pay çıkarmak için kendimize. Acılar ortak çünkü. Kesişiyor ille mutluluklar gibi kederlerin de yolu. Görmeden , bilmeden geçiverdiğimiz her yürek ne çok hikaye barındırır kendine özel. Ne kadar dokunabiliyoruz dokunmamız gereken yüreklere ve ne kadar dokunan var yüreğimize? Öylece teğet geçiyoruz işte. Öylece koşar adım. Oysa mutluluklar paylaştıkça artarken , kederler azalmaz mıydı? İnsan insanın kurdu değil dert ortağı olsa… Anlatsa, anlamaya çalışsa, paylaşsa, sevse, güvenebilse... Keşke hep öyle olsa… Kaybeden tek başına kaldığında derdiyle , hepimiz kaybetmişizdir aslında. Bu kadar kalabalık içinde yapayalnız kalmak. Tek başına taşımak…
Şermin Yaşar akıcı dili ve kısa hikayeleri ile dokunuyor. Vazgeçişler, ortak oluşlar, kaybetmeler, yalnızlıklar, sevmeler, sevgisiz kalmalar, tecrübeler, pişmanlıklar, hayal kırıklıkları … Çok şey var. Özellikle bazı hikayeleri çok etkiledi. Dilini seviyorum, cümlelerini, görebildiklerini okumayı seviyorum. Farkına varmayı, üzerine düşünebilmeyi de tabi.. Yüreğine ve yüreğinden dökülene sağlık Şermin Yaşar. 
Şermin Yaşar 
Tarihi Hoşça Kal Lokantası
Sevmeler sevgisiz...
Özdemir Asaf-eskisi kadar özlemiyorum seni
Eskisi kadar özlemiyorum seni,
Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda..
Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
Biraz yorgunum..
Biraz kırgın..
Biraz da kirletti sensizlik beni!
Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
“İyiyimler” yamaladım dilime.
Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..
Gel diye beklemiyorum artık,
Hatta istemiyorum gelmeni..
Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
Benim derdim yeter bana banane!
Alıştım mı yokluğuna?
Vaz mı geçiyorum, varlığından?
Tedirginim aslında,
Ya başkasını seversem?
İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem..