Şeyma Gül
@seymagull
Öğrenci
29 Ekim
9 okur puanı
Ekim 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
152 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Ama kendini yalnız hissediyordu. Nora yalnızlığın, temelinde anlamsılık yatan bir evrende insan olarak var olmanın ayrılmaz bir parçası olduğunu bilecek kadar varoluşçu felsefeye hakimdi ama onu gördüğüne sevinmişti.
Bir an gelir, insan hayatta olmanın kendine kazandırdıklarıyla kaybettirdiklerini kıyaslamaya başlar. Yüzünün güldüğü anların diğerlerine nazaran ne kadar az olduğunu fark ettiğinde de, o kısacık anların bir ömür kederlenmeye değecek kadar vazgeçilmez olup olmadığını düşünür. Büyük acıların ardından ikramiye gibi gelen o kısa sevinçler de seyrekleşince, daha fazla yaşamak için bir neden bulamaz hale getiriverir insanı bu kıyas. Oradan da sabırsız bir uçurumun kenarına…
Birini koşulsuz, her şeyiyle kabullenmek iyi bir şeydi. Çok sık hissetmediğim bu duyguyu o gece hissetmiş ve duygulanmıştım. İddiasızca hayatımıza giren ve büyük laflar etmeden uzun zaman orada kalmayı becerebilenler, zaman içinde kalbimizin ve ruhumuzun en manzaralı dairelerine yerleşiveriyordu demek.
Yokluğun birilerinin varlığına tesir etmesi gerekir. Etmiyorsa, kimse için önemli olmamışsın, kimsenin hayatında boşluğu hissedilecek bir yer dolduramamışsın demektir bu. Uçsuz bucaksız bir yalnızlığın orta yerinde yaşamışsın demektir.
Herkes uyurken uyanık olmak, herkes ölüyken yaşamak, dünya yüzündeki tek kişi gibi hissetmek nasıl bir şeymiş öğrendim.
Neden sanki bende tam da intihara eğilimli insan tipi vardı? Suskun kalmak ne zamandan beri hayatı sevmemeye delalet oluyor?
Bir şeylerin başlaması hep başka bir şeylerin bitmesine denk düşer. Biri bir diğerine dönüşüp size ekleniverir. O zaman geride bıraktığınızı sandığınız her şeyi farkında olmadan yanınıza katarak peşiniz sıra sürükleyerek yolunuza devam edersiniz. Bunun için yıllar geçtikçe yürümek biraz daha zorlaşır. Ardınızda sürüklenen gürültücü teneke parçalarını göremezsiniz. Kafanızın içinde uğuldamakta olan sesin nereden geldiğini öğrenmek için doktor kapıları aşındırdığınız bile olur. Size bazen arkanızı dönüp bakmanızı söylerler. İşte tüm bu peşinizdeki kalabalıktan dolayı kararlarınız ve değişimleriniz geçmişinizden bağımsız değildir. En önemsiz kararınızda bile artık hatırlamadığınız küçücük bir anının, geçmişe ait minicik bir hatıranın rolü olabilir. Ama bu durumun sizi ve yaşadıklarınızı karmaşıklaştırdığını ya da önemli kıldığını sanmayın sakın. Çünkü bu herkesin başına gelir. Yani, bir kişi, mesela ben, ancak herhangi başka biri kadar özel ve kıymetli olabilirim.
Annesinin kendi başına oynadığı dünürcülük oyunlarına pek kızar, daha kimdir nedir demeden, münasip görülen gelin adaylarına hemen yüz çevirirmiş. Evliliğin üçüncü kişilerin beğenisine sunulamayacak kadar ciddi bir kalp işi olduğunu bu yüzden evleneceği kızı kendisinin bulacağını söylermiş. Öyle de yapmış.
Acımak, başkalarının çektiği azaba bakıp onların yasını tutarmış gibi yaparak kendi mutluluğuna şükretmektir çünkü. Acımak, kıl payı yırttığın mutsuzluğun diyetini uğursuz, cüretkar bir sadaka gibi dağıtmaktır.