Boşuna, kutsal, şanlı, özveri gibi sözcükler karşısında oldum olası sıkılmışımıdır. Bunları yağmur altında dikilip birkaç adım ötede konuşma yapan birinden etmişizdir ya da duvarlara yapıştırılan bildirilerde okumuşsunuzdur. Şimdi ise epey zaman var ki kutsal denilebilecek bir şey görmüş değilim. Anlı şanlı denilen şeyler de lafta kalıyordu hep. Ve özveride Şikago mezbahalarında bir kıyıya atılacak kokuşmuş etlerden farksızdı. Nice sözcükler vardı ki insan işitmek bile istemiyordu. Yer adları daha onurlu geliyordu bana. Kimi sayılar tarihler de böyleydi. Yer adları insanın söyleyip de bir şey anlatabileceği belli başlı sözcüklerdendi. Şu an şeref, yüreklilik, kutsallık gibi soyut sözcükler köy adları, yol numaraları, ırmak adları, birlik sayıları ve tarihler gibi sonu sözcüklerin yanında pek kof kalıyordu.