Ne zaman cemaat yurtlarında bir çocuk ölse aklıma bu alıntı geliyor.
...kendisini Sunlight Yurdu'na annesiyle babasının getirdiğini söylemişti. Çok dindar Hristiyan'dı annesiyle babası. Ne zaman biri ağzını açıp bir dua söyleyecek olsa hemen kendilerini dizüstü bulan türden kimselerdi. ikisi de Ferd'i anlayamıyorlardı. O başka mayadan bir insandı. Herhalde Ferd şeytanın çocuğu, diye düşünmekteydiler. Komünist, radikal bir hümanist. Dördüncü kere evden kaçıp Franky Williams tarafından yakalandığında, annesiyle babası onu Sunlight Yurdu'na getirip bırakmışlardı. Anneyle baba tabii Güneşışığı Gardener'a bir görüşte bayılmışlardı. Zeki, sorunlu, asi çocuklarını Tanrı yolunda eğitecekti. Sunlight Gardener, ona girdiği bu yolun yanlış olduğunu gösterecekti. Sunlight Gardener ona girdiği bu yolun yanlış olduğunu gösterecekti.
Sayfa 300
mutluluğun şehri
Çocukluğumdan beri farklı bir muhabbetim vardı Mekke şehrine. Ne zaman Kabe’nin resmini bir seccadede görsem secdeye kapanır ‘’Rabbim Kabe’ni görmeden alma canımı’’ diye ağlardım. Bugün bana ‘’Mutluluk nedir?’’ diye sorsalar cevabım ‘’Mekke’’ olur hiç düşünmeden. Nasıl desem… Sanki orada doğmuşsun, memleketin oraymış da gurbete düşmüş yolun!
Ya ders almayı bilmiyordum ya da umutlarımdan vazgeçmeyi reddedecek kadar bir cesaret kırıntısı kalmıştı içimde.
Sayfa 76Kitabı okudu
