sezgi eren
@sezgi1982
Kitap okumayı seven çekirdek ailesi ile mutlu bir fani :)
Biraz da yazıp, çizer. Sadece kitaplar hakkında soru soracaksanız mesaj yazın
İnstagram: kitap_onerilerim_
test uzmanı
Üniversite mezunu (Gıda tek., Çeko, Türk dili ve edebiyatı)
İstanbul
istanbul, 29 Ekim 1982
160 okur puanı
Eylül 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Keşfedilmemiş benlikler, keşfi mümkün olmayan yolculuklara çıktılar, ceplerinde keşfi bekleyen umut kırıntıları…
Sezgi Eren
“Arzuların son bulduğu dakikada zihin merhamet bilmez bir hâkim gibi insanı hakikatle karşılaştırıyor. Ve o zaman tadına, zevkine erilmez en buhranlı anlar bir hayal gibi uzaklaşınca gönül öyle biçare kalıyor ki!”
Okur Takip Önerileri
“Kalp kadar hassas fakat onun kadar dirençli bir uzuv yok.”
“Düne, geçmişe ait her şey bana acı ve sevinç duyurma kabiliyetini kaybetmiştir. Her geçen yıl, ömrüme bir yaş daha ilave ederken daima değişen ve değişme ihtiyacı hissettiren hayatın geçmişe ait parçalarından teselli beklenir mi?”
Şu anda okuyor
%45 (124/272)
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
559 syf.
·
Puan vermedi
·
44 günde okudu
“Bakmasını bilenler, bir yüzyılın ruhunu ve bir kralın yüz ifadesini bir kapının tokmağında bile fark edebilirler.”
“Her birimizde, hiç durmadan gelişen ve ancak hayatın büyük altüst oluşlarında sarsılan zekamız, alışkanlıklarımız ve kişiliğimiz konusunda benzerlikler vardır.”
“Özellikle Ortaçağ’da halkın toplum içindeki yeri, çocuğun aile içindeki konumuna benziyordu. Cahilliği, ahlâki ve entelektüel geriliği nedeniyle buna çocukluk çağı da denebilir ve:
Bu çağ acımasızdır.”
“Tüm çıkışlar kapatıldığında insani tutkular denizinin nasıl öfkeyle çoşup köpürdüğünü, nasıl birikip kabardığını, nasıl taşıp yüreğin derinliklerini oyduğunu, bentlerini yıkıp yatağından taşana kadar içsel hıçkırıklar, boğuk çırpınışlar halinde nasıl patladığını bilmiyordu.”
“Acının aşırısı, tıpkı sevincin aşırısı gibi kısa süren şiddetli bir duygudur. İnsan yüreği bu uçlardan birinde uzun süre kalamaz.”
“Çünkü aşk bir ağaç gibidir: Kendiliğinden yetişir, kökleriyle tüm benliğimizin derinliklerini sarar ve yıkıntı halindeki bir yürekte yeşermeye devam eder. Bu tutkunun ne kadar körse, o kadar inatçı oluşunu açıklamak mümkün değildir. Kendi içinde tutarlı olmadığında daha da güçlüdür.”