Şevval Cihat
@shewolverine
Değişimi içtenlikle ve zevkle kabul ediyorum, bir yere varmış olmaktansa yürümeyi yeğ tutuyorum, bu yüzden yalnız olsam da yalnızlık çekmiyorum, yani kendime yetiyorum.
Öğrenci
İstanbul
6 Ocak 2000
49 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
İnsanlık tarihi boyunca hep şanslıydı. Taş devrinden günümüze kadar hiç gerçek bir kriz yaşanmadı. Gerçekten şanslıydık. Ama bir gün bütün bu şans tersine dönecek.
Sayfa 69Kitabı okudu
Yüksek ve Düşük Kültürün Göstergeleri 283.
Tüm zamanlarda olduğu gibi, tüm insanlar şimdi köleler ve özgürler kategorilerine ayrılmaktadır; zira gününün üçte ikisini kendine ayırmayan herhangi biri, kim olursa olsun, ister devlet adamı, ister işadamı, ister resmi görevli, ister bilgin olsun, aslında bir köledir.
Sayfa 222Kitabı okudu
Unutkanlık olmasaydı dünya güç bela ahlâkî görünürdü! Bir şair Tanrı'nın unutkanlığı insan şerefi tapınağının eşiğinde kapıcı olmaya gönderdiğini söyleyebilirdi.
Sayfa 85 - Ahlak Duygusunun Tarihi Üzerine - 92Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ben de ayaklarımla düşünürüm. İster istemez yollarda iz bırakıyorum. İnsanın ayaklarıyla dövdüğü ve başına doğru çıkan düşünceler insanı rahatlatır, canlandırır, başından ayaklarına doğru inenler ise hantallaştırır, cesaretini kırar.
Sayfa 108Kitabı okudu
Kendimize (insan türüne) yanıltıcı şekilde isimlendirdiğimiz pek çok nitelik atfettik. Sevgi, Nefret, Hayırseverlik, Merhamet, Aç gözlülük, Cömertlik vesaire. Demek istiyorum ki, isimlere yanıltıcı anlamlar yükledik. Bunların hepsi kendini ferahlatmanın, kendini memnun etmenin biçimleridir, fakat isimler onları öyle bir kılığa sokarlar ki dikkatimizi bu olgudan uzaklaştırırlar. Ayrıca sözlüğe orada hiç olmaması gereken bir sözcük de sokuşturmuşuz - Özveri. Bu sözcük var olmayan bir şeyi tarif ediyor. Fakat en kötüsü, insanın her eylemi ona dikte eden ve zorlayan Yegane Güdüyü görmezden geliyor ve ondan hiç söz etmiyoruz: insanın kendisine verdiği onayı ortaya çıkan her yeni durumda ve her ne pahasına olursa olsun güvence altına almasının kaçınılmaz zorunluluğu. Ne istek o oluşumuzu tümüyle bu güdüye borçluyuz. O bizim nefsimiz, kalbimiz, kanımız. O bizi harekete geçiren biricik mahmuzumuz, kırbacımız, üvendiremiz, yegane dürtücü gücümüz; ondan başkasına sahip değiliz. O olmasa hareketsiz görüntülerden, cesetlerden ibaret olurduk; hiç kimse hiçbir şey yapamazdı, hiçbir ilerleme olmazdı, dünya olduğu yerde kalakalırdı.
Sayfa 44 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
